Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

9 ώρες μπροστά:Η Ελλάδα και το ντόμινο δανεισμού!

Μεσάνυχτα Κυριακής 12 Φεβρουαρίου 2012, 300 πλην κάποιους απόντες με κοινωνική συνείδηση, κλεισμένοι μέσα στην ελληνική βουλή οι πολιτικοί καθορίζουν την τύχη της Ελλάδας μέσα από αβάσταχτες για τον λαό αποφάσεις. Η κυβέρνηση κάνει για άλλη μια φορά το ίδιο λάθος που κάνει τα τελευταία 200 χρόνια φέρνοντας πάλι ένα δάνειο αξίας 130 δις ευρώ για αποπληρωμή χρεών και την στήριξη των τραπεζών. Με χαμένους της υπόθεσης τους ίδιους τους πολίτες, που για άλλη μια φορά θα υποστούν της συνέπειες των πράξεων των πολιτικών. Θα υποστούν την κατάκριση των άλλων χωρών και τέλος θα υποβιβάσουν την ίδια την λαϊκή υπερηφάνεια αποδεχόμενοι την λύπηση και την δήθεν κατανόηση των υπολοίπων λαών.

Το θέμα όμως δεν είναι απλό και δεν ξεκινά, όπως είναι γνωστό, με αυτό το δάνειο. Η Ελλάδα από την περίοδο της ελληνικής επανάστασης αναγκάζετε να δανείζετε για να ‘’ τα βγάζει πέρα’’. Παρόλα αυτά συνεχώς δέχεται κριτική για κακή οικονομική διαχείριση...
, για μεγάλα ποσοστά διαφθοράς και για πολιτικούς με ιδιοτελής διαθέσεις (κάτι που ισχύει) . Ενώ ακόμα μετά από όλα αυτά τα χτυπήματα μπορεί και σηκώνει το κεφάλι ψηλά να συνεχίζει.

Όμως πως άρχισαν όλα αυτά; Πως μπήκε η Ελλάδα σε ένα συνεχές ντόμινο δανεισμού αναγκάζοντας την να έχει κηρύξει μέχρι τώρα 4 φορές επίσημα στην ιστορία της πτώχευση;

Με μια έρευνα που έκανα με πηγές από το διαδίκτυο για τα δάνεια της Ελλάδας , βγήκαν τα εξής στοιχειά. Είναι πολλά αλλά αξίζουν να διαβαστούν, γι`αυτο λίγο υπομονή.

Η Ελλάδα αρχικά δανείστηκε κατά την διάρκεια και μετά την ελληνική επανάσταση λόγο το ότι τα κονδύλια δεν ήταν αρκετά για την ίδρυση ενός κράτους καθώς και για την συντήρηση της ίδιας της επανάστασης, τα δάνεια ήταν:

Δύο από την Αγγλία το 1824 και το 1825,. Ένα με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832. Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890. Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881 και τέλος ένα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893. Συνολικά το ποσό ήταν 702,5 εκ σε γαλλικά φράγκα. Από τα οποία, και εδώ έρχεται το πρώτο χτύπημα, πήραμε μόνο τα 464 εκ. δηλαδή αποπληρώσαμε σαν καλοί πελάτες όλο το ποσό από τα όποιο πήραμε όμως λάβαμε λιγότερα από τα 2/3. Και όλα αυτά γιατί για άλλη μια φορά ο ελληνικός λαός έπεσε θύμα των αχόρταγων βασιλέων και πρωθυπουργών της τότε εποχής οι όποιοι για μια ζωή με χλιδή και άνεση χρησιμοποίησαν τα χρήματα του κράτους όπως επίσης των υπολοίπων χωρών. Έτσι μέσα σε μια περίοδο 1824-1900 η Ελλάδα είχε πτωχεύσει πρώτα το 1826, δεύτερη το 1843. Και με την ιστορική φράση «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» ο Τρικούπης ανακοίνωσε την τρίτη της χρεωκοπία το 1893. Επίσης για πρώτη φορά η Ελλάδα είναι υπό οικονομική επιτήρηση εκείνη την χρονιά.

Στην περίοδο 1900 μέχρι πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η Ελλάδα αναγκάστηκε να δανειστεί πάνω από 15 τρις δραχμές (δηλαδή πάνω 45 δις ευρώ)! Από τα οποία φυσικά το μεγαλύτερο μέρος πήγε σε αποπληρωμή παλαιοτέρων δανείων καθώς για την διεξαγωγή των βαλκανικών πολέμων και ένα ελάχιστο ποσοστό επενδύθηκε στις αρχές του 19 αι. για ανάπτυξη. Οι δανειστές για άλλη μια φορά ήταν μέσα σε αυτούς η Γαλλία και η Ιταλία (παράξενο που απουσιάζει η Γερμανία) καθώς και οι Αμερική, Βέλγιο, Ελβετία ακόμα και η Αίγυπτο Μέσα σε όλα αυτά άξιο όμως είναι να σημειωθεί ότι ο Ελ. Βενιζέλος έκανε αρκετά καλές προσπάθειες με επιτυχία για την μείωση του χρέους της Ελλάδας. . Ίσως να ήταν και ο μόνος σε όλη την ιστορία της. Όμως η Ελλάδα για τέταρτη φορά χρεοκοπεί το 1932 αφού μέχρι τότε είχε καταφέρει να σβήσει το χρέος της, αλλά ακόμα χρωστούσε 2 δις επιπρόσθετα. Το πώς έγινε αυτό η εξήγηση είναι απλή. Όσο περνούσαν τα χρόνια τα επιτόκια εκτός από κερδοσκοπικά, συνεχώς αυξάνονταν. Μεγαλώνοντας έτσι συνεχώς το χρέος της Ελλάδας.

Στην μεταπολεμική περίοδο η Ελλάδα εντάθηκε, όπως ξέρουμε από την ιστορία, στο σχέδιο Μάρσαλ ενώ ταυτόχρονα, όμως, ο εμφύλιος πόλεμος και η ανασυγκρότηση του κράτους μετά την κατοχή δεν κατάφεραν να φέρουν οικονομική ανάπτυξη. Στην περίοδο μόλις δυο χρόνων 1952-1953 η Ελλάδα υπόκειται σε οκτώ υποτιμήσεις της οικονομίας της από 18 κυβερνήσεις. Έτσι μέχρι το 1955 η Ελλάδα είχε συνάψει μόνο τρία εξωτερικά δάνεια, συνολικά 145 εκ. στη συνέχεια θα συνάψει άλλα ΕΙΚΟΣΙΟΚΤΩ εξωτερικά, συνολικά 406,4 εκ. δολάρια. Η Ελλάδα για την αποπληρωμή τους ήταν αναγκασμένη να πληρώσει 123% από ότι είχε δανειστεί.

Στην περίοδο της δικτατορίας τα όσα δάνεια είχαν απομείνει είτε πάγωσαν είτε διαγραφήκαν καθώς και η Ελλάδα άρχισε να ανακάμπτει οικονομικά αφού άρχισε η στροφή από την γεωργία στην βιομηχανία καθώς και επίσης η Αμερική άρχισε να επενδύει τεράστια ποσά στην Ελλάδα. Δηλαδή από την μια ως χωρά ξεχρέωσε το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτά που χρεώσταγε αλλά από την άλλη ως λαός έπεσε θύμα των καπιταλιστικών και εκμεταλλευτικών κινήσεων των ξένων επενδυτών

Και τώρα φτάνουμε στην πιο ενδιαφέρουσα περίοδο. Την μεταπολιτευτική. Αν μέχρι τώρα βαρεθήκατε στην ανάγνωση του μέχρι εδώ κειμένου λόγο της έκτασης του και των στεγνών οικονομικών στοιχείων δώστε εδώ τουλάχιστον προσοχή. Διότι όλη αυτή την περίοδο μέχρι τώρα όλες οι κυβερνήσεις της Ελλάδος έτρωγαν από τα χρήματα που δανειζοταν. Σε αυτή την περίοδο όμως αυτά που έγιναν είναι τραγικά.

Αρχικά η κυβέρνηση Παπανδρέου το 81’ δημιούργησε από 300.000 δημόσιες υπηρεσίες που ήδη υπήρχαν άλλες 340.000 δηλαδή σύνολο 640.000. Το έλλειμμα της Ελλάδας μέσα στα επόμενα 2 χρόνια από 13% του ΑΕΠ φτάνει στο 26% ΑΕΠ. Μέχρι τώρα ενδεικτικά το χρέος της φαίνετε βιώσιμο, παρόλα αυτά η Ελλάδα ξανά δανείζετε για να πληρώσει ότι χρέος είχε απομείνει από την κυβέρνηση του Παπαδόπουλου. Έτσι το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την Ελλάδα το 1981 με Δημόσιο Χρέος που αντιστοιχούσε στο 27% του ΑΕΠ, και την παρέδωσε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη το έτος 1990 με δημόσιο Χρέος 80% του ΑΕΠ. Το 1981 επίσης μπαίνει στην ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα(ΕΟΚ).

Και η κατρακύλα ξεκινά. Αυτή την φορά όμως με συνέπειες που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη έλαβε την χώρα με έλλειμμα 80% και την παρέδωσε στην επόμενη με 110%. Από τότε μέχρι σήμερα το χρέος συνεχώς διογκώνετε με νέα δάνεια που αποπληρώνουν τα παλιά. Και νέους πολιτικούς που τρώνε τα λεφτά εις βάρος όπως πάντα άλλωστε του ελληνικού λαού.

Όμως όλα αυτά τα χρόνια ενώ έπεφτε θύμα εκμετάλλευσης και δανείων με τεράστια επιτόκια για μια μη ανεπτυγμένη οικονομικά χώρα, η Ελλάδα αποπλήρωνε το χρέος της με οποιονδήποτε τρόπο. Ουσιαστικά ως πόρισμα κυριότερο ρόλο λοιπόν έχουν παίξει η λάθος οικονομική διαχείριση, η μη επένδυση το δανείων σε ανάπτυξη και φυσικά οι πολιτικοί χωρίς ηθικούς φραγμούς . Και τώρα για άλλη μια φορά θα δανειστεί αναγκάζοντας τον λαό να κάνει θυσίες που θα φέρουν φτώχια και η φτώχια πείνα χωρίς καμία αναπτυξιακή προοπτική.

θα καταλήξει όλο αυτό; Η απάντηση είναι προφανείς αφού τόσα χρόνια αργότερα η ιστορία επαναλαμβάνετε. Από το πρώτο της δάνειο μέχρι τώρα η Ελλάδα… ακόμα χρωστά.

(Πηγή: Wikipedia)



Στέφανος Μπεκιάρης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου