Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Εμπειρίες-ομοιότητες-διαφορές μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας



Έχοντας περάσει 4 μήνες από τότε που ήρθα στην Ελλάδα για σπουδές, και έχοντας πλήρης επίγνωση των συνθηκών και των καταστάσεων που συνάντησα εδώ, νομίζω είμαι έτοιμος να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες και τις θεωρητικές μου απόψεις περί συγκρίσεως,ομοιοτήτων και διαφορών της Ελλάδας με την Κύπρο.

Καταρχάς δεν σας κρύβω ότι το σκέφτηκα πολύ και με βασάνισε αρκετά στο να πάρω την απόφαση να έρθω εδώ για σπουδές. Είχα ακούσει και ήμουν ενημερωμένος μέσω διαδικτύου αλλά και από τις ειδήσεις για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα (όχι δεν μιλάω για την οικονομική κρίση αλλά για τις συνέπειες), όλα αυτά τα επεισόδια, οι εχθροπραξίες, που...
διαδραματίζονταν κυρίως στο κέντρο της Αθήνας με είχαν φοβίσει και προβληματίσει παράλληλα. Βέβαια αντιλαμβάνομαι πως για όλα αυτά δεν φταίει ο ελληνικός λαός. Οι άνθρωποι εδώ είναι πραγματικοί μαχητές της ζωής, αξιέπαινοι βιοπαλαιστές, και δεν τους αξίζουν να έχουν τέτοιους ανθρώπους να τους κυβερνούν. Κατανοώ επίσης ότι πολλές φορές όλα αυτά τα επεισόδια που διαδραματίζονται στο σύνταγμα είναι δημιούργημα του κράτους(το κράτος χρησιμοποιεί «τσιράκια» ως ένα μέσο ελέγχου των πολιτών).

Εν τέλει, πήρα την απόφαση και ήρθα επειδή η αγάπη μου για την ιστορία, τον πολιτισμό, αλλά και της γλώσσας αυτής εδώ της χώρας στάθηκε υπεράνω από όλες τις φοβίες μου.

Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα μας. Η ζωή στην Ελλάδα και στην Κύπρο έχει πολλά κοινά. Σε ότι αφορά τη διασκέδαση, και οι δυο χώρες έχουν να σου προσφέρουν απεριόριστα clubs, πάμπολλα κέντρα διασκέδασης, καφετερίες, μπυραρίες και πολλά άλλα. Μάλιστα υπάρχουν κέντρα που είναι «αλυσίδα» σε Ελλάδα και Κύπρο και τα βρίσκεις και στις δύο χώρες. Εξάλλου σε θέματα διασκέδασης ελλαδίτες και κύπριοι είναι το ίδιο πράγμα, καθώς από κοινού γουστάρουμε τα ξενύχτια, να βγαίνουμε έξω να τα σπάμε, να πίνουμε μέχρι πρωίας και γενικά να το γλεντάμε μέχρι τελικής πτώσεως.

Επίσης, έχουμε την ίδια νοοτροπία και κουλτούρα, που συνοδεύει τον καθημερινό μας τρόπο ζωής. Για παράδειγμα, περνάμε χαλαρά και ξεκούραστα τις μέρες μας(αν εξαιρέσουμε τη δουλειά βέβαια),περιμένουμε δηλαδή να τελειώσουμε από τη δουλειά, να πάμε στα σπίτια μας να ξεκουραστούμε, να δούμε τηλεόραση, να σερφάρουμε στο διαδίκτυο(το facebook έχει την τιμητική του φυσικά :p) και ακόμη να πηγαίνουμε βόλτες με το αυτοκίνητο καμιά φορά. Γενικά δεν συνηθίζουμε να βγαίνουμε συχνά έξω στις καθημερινές μας μέρες, περιμένοντας το Σαββατοκύριακο για να βγούμε να ξεσαλώσουμε,και να διασκεδάσουμε.

Από την άλλη βέβαια υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δυο χωρών. Η ζωή στην Ελλάδα είναι σαφώς πιο φτηνή(π.χ. με 5 ευρώ τρως, πίνεις και γυρίζεις όλη την Αθήνα).Στην Κύπρο, επειδή η οικονομική κατάσταση είναι λίγο καλύτερη, κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό η εκμετάλλευση, η απληστία, και ακόμη πιο ακριβή ζωή έξω στα κέντρα διασκέδασης, στις μπυραρίες, στον κινηματογράφο, σε εστιατόρια και σε πολλά άλλα.

Επιπλέον, επειδή η Ελλάδα είναι μεγάλη χώρα και έχει πολύ πληθυσμό, συγκριτικά με την Κύπρο, υπάρχουν αρκετά μέσα συγκοινωνίας που κάνουν πιο εύκολη τη μετακίνηση από ένα μέρος σε άλλο. Υπάρχουν τα τραμ, τα μετρό, αστικά λεωφορεία, τρένα, που σου κάνουν πιο εύκολη τη ζωή αφήνοντας παράλληλα αρκετές επιλογές για να επιλέξει κάποιος. Στην Κύπρο, υπάρχουν μόνο ταξί και λεωφορεία, όμως βέβαια είναι σαφώς πιο μικρός ο πληθυσμός.

Γενικά η ζωή στην Κύπρο είναι πιο χαλαρή και ήρεμη διότι είναι λιγότεροι οι κάτοικοι, άρα είναι σε πιο χαμηλά επίπεδα η εγκληματικότητα, υπάρχουν περισσότερα σπίτια παρά πολυκατοικίες άρα πιο ιδιωτική ζωή. Εν αντιθέσει, στην Ελλάδα ο περισσότερος κόσμος διαμένει σε πολυκατοικίες, υπάρχει αυξημένη εγκληματικότητα, και πιο πολύ κίνηση στους δρόμους. Βασικά είναι σαν να συγκρίνεις μια μεγαλούπολη με ένα χωριό. Τέλος, οι εμπειρίες που αποκόμισα είναι ποικίλες σε διάφορα θέματα. Συνειδητοποίησα ότι η μια χώρα έχει ανάγκη την άλλη, ότι έχουμε ομοιότητες σε πάρα πολλά θέματα και έχουμε την ίδια νοοτροπία, και επίσης ότι αν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να ανυψώσουμε τον ελληνισμό στο απόγειο του γιατί πραγματικά δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από κανένα ισχυρό. Εξάλλου η ιστορία και οι αγώνες του ελληνισμού μιλούν από μόνες τους.

Ανδρέας, φοιτητής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου