Η κρίση είναι ένα μεγάλο δώρο που έχει δοθεί στον άνθρωπο.Δεν την διαθέτει όμως μόνο αυτός.Ακόμα και τα ζώα διαθέτουν μια στοιχειώδη κρίση,η οποία,σε συνδυασμό με το ένστικτο τα βοηθά να επιλέγουν το καλύτερο δυνατό για την επιβίωσή τους.Το ερώτημα σήμερα είναι ένα. Διαθέτουμε στην εποχή μας,εμείς,έστω και αυτή τη στοιχειώδη κρίση;
Θλίβομαι όταν βλέπω κυρίως παιδιά στην ηλικία μας να μην βρίσκονται σε θέση,όχι μόνο να ιεραρχήσουν τις προτεραιότητες τους και τα ενδιαφέροντα τους -στο κάτω κάτω το τελευταίο έγκειται και σε θέμα επιλογής-,αλλά και να αδυνατούν να ξεχωρίσουν το σωστό από το λάθος,το ενδεδειγμένο από το αποφευκτέο.Στην τελική,να αξιολογήσουν ένα...
επιχείρημα βρε αδερφέ!!
Αντίθετα με τις προσδοκίες μου,αντικρίζω νεαρά άτομα να υποστηρίζουν με θέρμη και με αβάσιμα επιχειρήματα θέσεις-αντίθετες με τη λογική.Ίσως γιατί δεν μας ενδιαφέρει να είμαστε σε θέση να κρίνουμε και να αξιολογούμε,ίσως γιατί το βράδυ θα ανοίξουμε τη τηλεόραση και θα ασπαστούμε χωρίς ενδοιασμούς την άποψη του κάθε ''έγκριτου'' δημοσιογράφου του -κάθε- εγκυρότατου MEGA.
Αναφέρομαι κυρίως στα νεαρά άτομα γιατί αυτό είναι και το παράπονο μου.
Αυτοί είμαστε λοιπόν.Και ειδικά εμείς οι Έλληνες.Έχω βαρεθεί,ξέρετε,εν μέσω κρίσης να ακούω από φίλες μου ''Τι χρώμα να κάνω τα μαλλιά μου??'' ''Αχ θέλω τόσο πολύ αυτές τις καινούργιες γόβες'' .Το πιο ''επικό'' όμως δε σας το έχω πει ακόμα.Αφορά μια κοπέλα στο facebook η οποία τη στιγμή που λάμβαναν χώρα τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας ανέβαζε περήφανη status στο facebook λέγοντας ''Αμάν με αυτά τα κανάλια που διακόπτουν το πρόγραμμα κάθε 2 λεπτά!Μια σειρά δε μπορούμε να δούμε πια!! '' (Το κράξιμο που έφαγε ήταν άνευ προηγουμένου προφανώς.).Η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων τη σήμερον ημέρα είναι μια αρετή η οποία σαφώς μας λανθάνει.
Έχω βαρεθεί επίσης τις έριδες για τα <<οπαδικά ζητήματα>> ή για ζητήματα εν γένει επουσιώδη.Αν με αυτή τη θέρμη υποστήριζαν οι θερμοκέφαλοι (το επίθετο αυτό μάλλον είναι διπλωματικό.Η κατάλληλη λέξη είναι Ανεγκέφαλοι) το δίκιο τους και τις διεκδικήσεις τους για ζητήματα κοινωνικού χαρακτήρα που μας αφορούν όλους ,η Ελλάδα θα ήταν πολύ καλύτερη.
Ας αφήσουμε όμως τα ΑΝ.Ας δούμε την πραγματικότητα.Θα μιλήσω προσωπικά και με μια μεγάλη δόση υποκειμενικότητας.
Βαρέθηκα την Ελλάδα.Όχι ως χώρα,ως τόπο,ως ιστορία,αλλά ως ανθρώπους.Δε γουστάρω τους ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ που γράφουν με CAPS LOCK για να υποστηρίξουν φασιστικά ''επιχειρήματα'' και να καλύψουν συμπλέγματα κατωτερότητος,να ρίξουν αλλού τις ευθύνες,σε μετανάστες σε εξωγήινους,σε σε σε..Βαρέθηκα τους Έλληνες τζάμπα-μάγκες που πουλάνε μαγκιά μέσα από το αμάξι τους και κορνάρουν προκλητικά σε κάθε φανάρι.Αυτούς που είναι ικανοί να σε σκοτώσουν για χάρη των συμφερόντων τους,αυτούς που σε θάβουν σε κάθε ευκαιρία,και δεν έχουν την μπέσα να σου μιλήσουν κατάμουτρα να σου πουν τα πράγματα όπως είναι.Μισώ αυτούς που περνάνε από τις γειτονιές έχοντας τέρμα τον Τσαλίκη,και ανοιχτά τα παράθυρα.Μισώ τα κόμματα και τους εκπροσώπους τους,είτε μιλάμε για κοινοβουλευτικό η ακόμα και Φοιτητικό επίπεδο.Μα πάνω απ'όλα μισώ τη χαιρεκακία και το ίδιο το μίσος που έχουμε αναπτύξει μεταξύ μας..
Και όλα αυτά γιατί;Γιατί έχουμε έλλειψη κριτικής ικανότητας,γιατί κοιτάμε τις εύκολες λύσεις και πάσχουμε από τη λογική του βύσματος και του βολέματος.
Και τώρα επανερχόμαστε σε αυτό που λέγαμε στην αρχή.Δεν έχουμε λοιπόν ούτε αυτή τη στοιχειώδη κρίση που διαθέτουν τα ζώα.Ο χαρακτηρισμός Ζώα για τους περισσότερους Νεοέλληνες είναι προσβλητικός για τα ίδια τα ζωάκια,είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι.Αφού λοιπόν είμαστε ανίκανοι να αξιολογούμε το τι είναι καλό για μας,μας αξίζουν οι Τρόικες,τα Μνημόνια,τα MEGA,Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ το ΚΚΕ,τα ματ κλπ,..
Ξέρετε,πίστευα και πιστεύω ότι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα γύρω μας,σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τις επιλογές μας σε προσωπικό επίπεδο. Είτε αυτές αφορούν τις προσωπικές επιλογές σε στοιχειώδη θέματα κανόνων συμπεριφοράς όπως π.χ η οδική, αλλά και σε επιλογές όπως η μουσική το φαγητό κλπ που φανερώνουν το επίπεδο πλουραλισμού του χαρακτήρα του ατόμου,και τη δυνατότητα να αναπτύξει τη κρίση του σε ένα ευρύ φάσμα γνώσεων και εμπειριών.Άλλο ένα στοιχείο που απουσιάζει από τη κοινωνία μας λοιπόν.Η παιδεία.
Επιλογικά,αφού η κρίση οξύνεται μέσω της παιδείας,πρέπει να βρούμε τρόπο να γίνουμε πιο ουσιαστικοί σε αυτόν τον τομέα.Με έργα και όχι με ευχολόγια.Με συστηματική εργασία και θυσίες θα μπορέσει να αλλάξει ο χαρακτήρας της κοινωνίας μας.Αν μπορεί φυσικά να αλλάξει αυτό το συνονθύλευμα που λέγεται Ελληνική κοινωνία.
Βασίλης,19 ,φοιτητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου