"ΚΑΘΕΣΤΩΣ.....ΧΟΥΝΤΑ"

Πρίν από λίγες μέρες γράφοντας το πρώτο άρθρο μου γι'αυτό το blog αναφερόμενος στην εποχή μας ως δεύτερη χούντα δεν φανταζόμουν ότι λίγα 24ωρα μετά θα βίωνα στο πετσί μου την βία της χούντας μας.'Οπως πολλοί Έλληνες έτσι κι εγώ με την παρέα μου πήγαμε στην πλατεία Συντάγματος ως ένδειξη διαμαρτυρίας με την παρουσία μας,χωρίς καν μάσκες όπως οι περισσότεροι άλλωστε...Τα πράματα άμεσα πήραν άλλη τροπή...Με δακρυγόνα να σκάνε ανά λεπτό ολόγυρα της πλατείας ο μόνος τρόπος διαφυγής ήταν να κατηφορίσουμε την Ερμού καθώς και στα κάθετα στενά πρός αυτήν υπήρχαν διμοιρίες των ΜΑΤ...Χιλιάδες άτομα είχαμε στριμωχτεί σαν ζώα σε σφαγή,ίσα ίσα...
που μπορούσαμε να περπατήσουμε αλλά υπομέναμε μέχρι να καταφέρουμε να φτάσουμε στην εκκλησία εκεί κάτω και να κατευθυνθούμε έστω πρός το μετρό... Όπως τα ζώα προς την σφαγή δεν γνωρίζουν τι τους περιμένει, έτσι και εμείς ξαφνικά ακινητοποιούμαστε από μια διμοιρία ΜΑΤ που ήρθε ανεβαίνοντας την Ερμού πετώντας δακρυγόνα άνευ λόγου και αιτίας...Ταυτόχρονα όλες οι άλλες διμοιρίες από τα παράλληλα στενά κάνουν ρίψη δακρυγόνων και αυτές και μένουμε εγκλωβισμένοι στα χημικά χωρίς να ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε...Δεν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την χούντα καθημερινά βλέπετε...Μας στριμώξαν και μας γέμισαν με χημικά και ασφυκτιογόνα....Τρέχαμε μέσα στους καπνούς ,έτσουζαν τα μάτια,το στόμα μέχρι και τα σωθηκά μου από αυτό που ζούσα εκείνη την στιγμή,όπως σε πολεμικές ταινίες αλλά δεν ήταν ταινία...Η ανυσηχία και για τους υπόλοιπους μεγάλωνε μόλις μετά από αρκετό τρέξιμο μπόρεσα να διακρίνω ότι είχαμε χαθεί με τους δικούς μου ανθρώπους...Ευτυχώς κάποιος με ένα ελαφρύ χτύπημα,κάποια με κρίση άσθματος και πολλά δάκρυα βγήκαμε σώοι....Κι όλα αυτά για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να μην σηκώσει ανάστημα στον βούρκο που τον κατευθύνουν,για να γράψω εγώ πώς μας την είχαν "στημένη" και να απωθήσουν όλα αυτά μαζί το να κατεβείτε σε μια επόμενη διαμαρτυρία...Όμως όχι, δεν μπορώ να κάθομαι όλη μέρα μέσα και να μην ξαναβγώ να διαμαρτυρηθώ λόγω τρομοκρατίας,απλά θα πάμε πιο οργανωμένοι για να αντέξουμε τον χημικό πόλεμο που θα προκαλέσουν πάλι ενάντια σε απλούς πολίτες κάθε ηλικίας...Ήταν η πρώτη μου επαφή με τόσο μολυσμένο αέρα απο χημικά,η πρώτη μου επαφή με την χούντα που ετοίμαζαν τα "ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ"... Ακόμα και σε περιόδους πολέμου που η χώρα μας ήταν σκλαβωμένη ναι σε όλα δεν είπε...Λυπάμαι που ζω αυτή την τραγική κατάσταση,λυπάμαι που τα όνειρά μου δεν θα υλοποιηθούν και απο δω και πέρα θα πάψω να ονειρεύομαι....ΕΚΤΟΣ αν αλλάξει κάτι ριζικά...Έκλαψα λοιπόν,όχι απο τα δακρυγόνα που πετάξαν στα πόδια μας...ούτε απο τα χημικά που μας ψεκάσανε..έκλαψα που συνηδειτοποίησα την κατάντια της Ελλάδας και ότι είμαστε υπό κατοχή.....Ελπίζω να βγώ ψεύτης και να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο.....

ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ....

Μιχάλης,Φοιτητής