Όχι.Αυτή η φράση δεν αποτελεί δική μου επινόηση.Παρά μόνο η παρένθεση.Μιχάλης Γκανάς:ποιητής-συνθέτης-στιχουργός που είχα την τύχη και τη χαρά να γνωρίσω από κοντά.Η φράση αυτή είναι ολοδική του.(<<Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια>> από τη σειρά <<Λόγω τιμής>> à ρίξτε μια ματιά)Αφορμή γι’αυτό το άρθρο; Θα μπορούσαν να είναι πολλα! Η επερχόμενη μέρα του...
Αγίου Βαλεντίνου; Δε νομίζω,μιας και τον έρωτα-αγάπη (ολότελα διαφορετικά συναισθήματα) τα γιορτάζουμε κάθε μέρα. Μην μακρηγορούμε για αυτή τη μέρα και την ουσία της.Δεν υπάρχει λόγος.Με ειλικρίνεια μπορώ να πω, πως μελετώντας για την εξεταστική (για το σοσιαλισμό συγκεκριμένα), ρίχνω μια ματιά στο Facebook, βλέπω δημοσιευσή του (ένα όμορφο τραγούδι-από αυτά που μόνο εκείνος ξέρει να μοιράζεται και να αφιερώνει),αναπολώ γρήγορα τις συζητήσεις μας και συνηδειτοποιώ πως αυτές πράγματι είχαν ουσία.Πολλές απο αυτές μιλούσαν για την αγάπη και τον έρωτα,το φιλάνθρωπο και το εγωιστικό συναίσθημα αντίστοιχα.Τοποθετώ το σελιδοδείκτη στο βιβλίο και σκέφτομαι αυτή τη φράση του Γκανά.<<Γιατί όχι;>>, λέω.Καλλιτεχνική ανησυχία;Πείτε το όπως θέλετε.Ναί λοιπόν. Αν είναι να μιλήσει κάποιος,ας πει γι’αυτό. Ας πει για κάτι που είναι κατανοητό και ακατανόητο ταυτόχρονα σε όλους.Για κάτι που το αισθάνεται κανείς καθημερινα;σίγουρα.αγάπη για την οικογένειά του,τους φίλους του,τη ΖΩΗ.Έρωτα για όλα αυτά και γι’αυτόν-αυτή που ποθεί να έχει δίπλα του.Παρολ’αυτά ΑΥΤΟΣ ,(ο έρωτας) θα παραμείνει είτε πλατωνικός,είτε ανεκπλήρωτος. Κάποιος,τις περισσότερες φορές,δε θα’ναι ικανοποιημένος με κανένα απ’τα δύο.Επιζητεί τον έρωτα που βλέπουμε στις ταινίες.Αυτόν που αρχίζει με εντελώς παράδοξο τρόπο,είναι αμοιβαίος,γίνεται πραγματικότητα,ειναι απόλυτα βαθύς σε συναισθήματα και πράξεις και συνεχίζεται ώσπου να..τελειώσει η ταινία.Όμως μετά σκέφτεται ότι η ζωή δεν είναι όπως οι ταινίες.Η πραγματικότητα τον προσγειώνει,φοβάται τι μπορεί να προκαλέσει αυτή η επιθυμία που θα γίνει ρεαλιστική και προτιμά το πλατωνικό,το ανεκπλήρωτο.Σωστό;λάθος;Εξαρτάται.
Όμως..όσες φορές και αν πληγωθείς,πονέσεις και τελικά γίνεις αναίσθητος ή εσωστρεφής (σε μερικό βαθμό) από τα προηγούμενα, άλλες τόσες φορές θα ξαναπιστέψεις στην αγάπη ή τον έρωτα, όταν γνωρίσεις κάτι καινούριο ή όταν απλά...θυμηθείς τις συζητήσεις σας..
Αν αναρωτιέστε γι’αυτή την έλλειψη ή πιθανή παράλειψη εικόνας που σχετίζεται με τον έρωτα ή την αγάπη,δεν υπάρχει λόγος ν’αναρωτιέστε.Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τα περιγράψει όπως ακριβώς ειναι..
Επαναφορά στην πραγματικότητα.Πέρασαν σχεδόν 40 λεπτά.Επιστροφή στα βιβλία..μέχρι να αφαιρεθώ και πάλι !!!
Αγίου Βαλεντίνου; Δε νομίζω,μιας και τον έρωτα-αγάπη (ολότελα διαφορετικά συναισθήματα) τα γιορτάζουμε κάθε μέρα. Μην μακρηγορούμε για αυτή τη μέρα και την ουσία της.Δεν υπάρχει λόγος.Με ειλικρίνεια μπορώ να πω, πως μελετώντας για την εξεταστική (για το σοσιαλισμό συγκεκριμένα), ρίχνω μια ματιά στο Facebook, βλέπω δημοσιευσή του (ένα όμορφο τραγούδι-από αυτά που μόνο εκείνος ξέρει να μοιράζεται και να αφιερώνει),αναπολώ γρήγορα τις συζητήσεις μας και συνηδειτοποιώ πως αυτές πράγματι είχαν ουσία.Πολλές απο αυτές μιλούσαν για την αγάπη και τον έρωτα,το φιλάνθρωπο και το εγωιστικό συναίσθημα αντίστοιχα.Τοποθετώ το σελιδοδείκτη στο βιβλίο και σκέφτομαι αυτή τη φράση του Γκανά.<<Γιατί όχι;>>, λέω.Καλλιτεχνική ανησυχία;Πείτε το όπως θέλετε.Ναί λοιπόν. Αν είναι να μιλήσει κάποιος,ας πει γι’αυτό. Ας πει για κάτι που είναι κατανοητό και ακατανόητο ταυτόχρονα σε όλους.Για κάτι που το αισθάνεται κανείς καθημερινα;σίγουρα.αγάπη για την οικογένειά του,τους φίλους του,τη ΖΩΗ.Έρωτα για όλα αυτά και γι’αυτόν-αυτή που ποθεί να έχει δίπλα του.Παρολ’αυτά ΑΥΤΟΣ ,(ο έρωτας) θα παραμείνει είτε πλατωνικός,είτε ανεκπλήρωτος. Κάποιος,τις περισσότερες φορές,δε θα’ναι ικανοποιημένος με κανένα απ’τα δύο.Επιζητεί τον έρωτα που βλέπουμε στις ταινίες.Αυτόν που αρχίζει με εντελώς παράδοξο τρόπο,είναι αμοιβαίος,γίνεται πραγματικότητα,ειναι απόλυτα βαθύς σε συναισθήματα και πράξεις και συνεχίζεται ώσπου να..τελειώσει η ταινία.Όμως μετά σκέφτεται ότι η ζωή δεν είναι όπως οι ταινίες.Η πραγματικότητα τον προσγειώνει,φοβάται τι μπορεί να προκαλέσει αυτή η επιθυμία που θα γίνει ρεαλιστική και προτιμά το πλατωνικό,το ανεκπλήρωτο.Σωστό;λάθος;Εξαρτάται.
Όμως..όσες φορές και αν πληγωθείς,πονέσεις και τελικά γίνεις αναίσθητος ή εσωστρεφής (σε μερικό βαθμό) από τα προηγούμενα, άλλες τόσες φορές θα ξαναπιστέψεις στην αγάπη ή τον έρωτα, όταν γνωρίσεις κάτι καινούριο ή όταν απλά...θυμηθείς τις συζητήσεις σας..
Αν αναρωτιέστε γι’αυτή την έλλειψη ή πιθανή παράλειψη εικόνας που σχετίζεται με τον έρωτα ή την αγάπη,δεν υπάρχει λόγος ν’αναρωτιέστε.Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τα περιγράψει όπως ακριβώς ειναι..
Επαναφορά στην πραγματικότητα.Πέρασαν σχεδόν 40 λεπτά.Επιστροφή στα βιβλία..μέχρι να αφαιρεθώ και πάλι !!!
Αφροδίτη,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου