Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Περί Θρησκείας Και Θεού.



Το ζήτημα είναι λεπτό. Τόσο που οποιαδήποτε έκφραση μπορεί να θεωρεί προσβολή, γι’ αυτό θα πασχίσω να προβάλω την μετριοπάθειά μου, άλλωστε είναι ανεπίτρεπτο το να προσβάλεις την πίστη κάποιου, τουλάχιστον όσο και η πίστη του δεν προσβάλει εσένα τον ίδιο...


Ο καθένας λοιπόν είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει περί <<Θεού>> κι αυτό είναι ένα δικαίωμα που πρέπει να το διατηρήσουμε ενεργό με νύχια και με δόντια. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Έχω όμως να τοποθετήσω μια σοβαρή ένσταση απέναντι σε όλους όσους θεωρούν εαυτόν Χριστιανό και υποστηρίζουν την ύπαρξη του Θεανθρώπου, χωρίς οι ίδιοι να είναι Χριστιανοί. Η θρησκεία, η όποια θρησκεία, η κάθε θρησκεία αποτελεί για τον πιστό Νόμο! Τον ύψιστο Νόμο που ο Θεός κόμισε στον άνθρωπο και ο πιστός για να είναι πιστός οφείλει να τον υπηρετεί κατά γράμμα αλλιώς κολάζεται(συνήθως μετά θάνατον). Και ρωτώ : Πόσοι από όλους εσάς που λέτε ότι είστε Χριστιανοί ακολουθείτε πλήρως τις προσταγές Βίβλου; Μεταξύ μας νομίζω πως η συντριπτική πλειονότητα ούτε που γνωρίζει ποια είναι αυτά τα θεία παραγγέλματα. Οπότε, σας παρακαλώ, πάψτε να επιχειρηματολογείτε για κάτι που λέτε πως πιστεύετε μας δεν ακολουθείτε.


Ωστόσο ο καθένας μπορεί να λατρεύει τον οποιοδήποτε δικό του, φαντασιακό θεό. Μπορεί ο καθένας να θεωρεί πως υπάρχει μια ανώτερη δύναμη, ένας κριτής και δημιουργός και να προσδίδει σε αυτόν τον καθαρά δικό του θεό όποια ιδιότητα θέλει και αγαπά. Η ύπαρξη του θεού σαν οντότητα είναι θέμα συζητήσιμο. Η πλήρης διατύπωση των κελευσμάτων αυτής της οντότητας σε σελίδες (Βίβλο, Κοράνιο) είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμο, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Όσο αμφισβητήσιμο είναι το πόσοι πιστοί είναι όντως Χριστιανοί στην πράξη, γιατί η θρησκεία σα Νόμος που είναι απαιτεί και την πράξη.


Κάτι ακόμα που για μένα χρήζει σχολιασμού είναι το γνωστό επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές του θεού όταν τα επιχειρήματα τελειώνουν <<Κάπου η Λογική και εκεί που η Λογική σταματά και ξεκινά η πίστη>>. Όπως διατυπώθηκε αυτή η ρήση ας διατυπωθεί και αυτή <<Εκεί που η Λογική σταματά ξεκινά η Παράνοια>>. Άποψή μου, καθαρά υποκειμενική, όσο υποκειμενική είναι και η παραπάνω. Αυτά είναι θέματα προς συζήτηση.


Να εκφράσω επίσης την πεποίθησή μου πως οι Ιδέες, οι Ιδέες που δεν οδηγούν στο μίσος, στη διάκριση και στον επεκτατισμό, δεν φταίνε σε τίποτα και το λέω αυτό διότι αυτές συνεχώς φορτώνονται τις βαρβαρότητες των ανθρώπων κι εδώ έρχομαι για να καλύψω την θρησκεία, η οποία πουθενά δεν μίλησε για σταυροφορίες οι οποίες της φορτωθήκανε(άσχετο αν ο Χριστιανισμός κάνει τις διακρίσεις του) ούτε για κάψιμο μαγισσών και βέβαια ούτε για την εκμετάλλευση του απλού πιστού. Αυτά είναι ευτράπελα των ανθρώπων και η θρησκεία, όσο κακιά κι αν την βρίσκω εγώ, για τέτοια τερατουργήματα δεν μίλησε, ούτε έδωσε πατήματα για να συμβούν. Για να το πω πιο απλά δεν φταίει σε τίποτα ο Κομμουνισμός για τα εγκλήματα του Στάλιν!


Αυτά περί θεού και θρησκείας. Το θέμα κάποτε με ταλαιπώρησε, τώρα έχω κατασταλάξει. Άποψή μου είναι, πριν ο καθένας πάρει τον δρόμο του είτε ως πιστός, είτε ως άθρησκος, είτε ως άθεος να σκεφτεί! Να σκεφτεί και να κρίνει καλά! Δεν πρέπει να αδρανοποιούμε την ικανότητα της κρίσης και να δεχόμαστε άκριτα αυθεντίες ακόμα κι αν αυτές έχουν <<θεία>> προέλευση. Όπου όμως κι αν μας οδηγήσει αυτή η κρίση, όποια απόφαση κι αν πάρουμε να προσέξουμε να μην καταπατά τα δικαιώματα των υπολοίπων, να στέκεται με σεβασμό απέναντι στο αντίθετο και το διαφορετικό, να μην προσβάλει την ανθρώπινη Αξιοπρέπεια.


Χρήστος Μαρούλης

2 σχόλια:

  1. Θα ήθελα να διευκρινίσω κάποια θέματα σχετικά με τον Χριστιανισμό μιας και μου φαίνεται ο αρθρογράφος τα έχει κάπως μπερδεμένα.
    1. Όντως αυτά που λέει περί προσταγών είναι σωστά και πρέπει οι πιστοί για να λέγονται πιστοί να ακολουθούν όσο μπορούν αυτές τις προσταγές. Χριστιανό δεν κάνει κάποιον το έργο αλλά η πίστη του στον Χριστό οι προσταγές που υπάρχουν στην Βίβλο αναφέρονται στους τέλειους εμείς σαν άνθρωποι με αδυναμίες και πάθη δεν δυνάμεθα να ακολουθήσουμε κατά γράμμα αυτές τις προσταγές (κάποιοι το κάνουν αλλά αυτοί είναι οι Άγιοι) για αυτό ο Θεός μας δείχνει υπερβολική ελαστικότητα συγχωρώντας μας συνεχώς για τα αμαρτήματά μας και εμείς με την σειρά μας πρέπει μονίμως να διανύουμε τον δρόμο που οδηγεί στην τελειότητα (το πόσοι πράγματι αγωνίζονται όπως πρέπει αυτό είναι άλλη ιστορία αλλά κανείς δεν δύναται να κρίνει τον άλλο από αυτό που βλέπει ποτέ δεν ξέρεις τι αγώνα κάνει στα κρυφά ο άλλος).
    2. Όσον αφορά την διατύπωση του Θεού σε βιβλίο το να βάζεις την Βίβλο και το Κοράνιο στο ίδιο τσουβάλι (αν μου επιτρέπετε να πω) είναι καθαρά άστοχο. Επειδή το μεν Κοράνιο λέει ότι είναι η αποκάλυψη του Θεού δηλαδή οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι το Κοράνιο είναι ένα αιώνιο άφθαρτο βιβλίο που υπάρχει στον ουρανό και το οποίο το έστειλε από τον ουρανό ο Αλλάχ στον Μωχάμεντ. Η δε βίβλος είναι ένα σύνολο βιβλίων τα οποία κάνουν αναφορά στον λόγο-αποκάλυψη του Θεού μιας και στην Ορθοδοξία η αποκάλυψη του Θεού γίνετε κατανοητή μόνο μετά από προσωπική εμπειρία (αφού κτιστό και άκτιστο δεν έχουν καμία σχέση έτσι δεν μπορεί να γίνει περιγραφή του άκτιστου με κτιστές έννοιες άρα για να το κατανοήσεις πρέπει να το βιώσεις) έτσι η Αγία Γραφή είναι μόνο η προσωπική προσπάθεια των προφητών-Αποστόλων και υπόλοιπων συγγραφέων να εξηγήσουν με την χρήση κτισμάτων (βιβλίο, ανθρώπινη γλώσσα) έννοιες ασύλληπτες για τον ανθρώπινο νου. (κάπου σε όλα αυτά μπορεί να κάνω λάθος δεν διεκδικώ το αλάθητο). Αυτά από εμένα ελπίζω να σας βοήθησα να κατανοήσετε περισσότερο κάποιες έννοιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κύριε Μακρή σας ευχαριστούμε για το σχόλιο.Εύστοχο και εμπεριστατωμένο !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή