Γυναίκες κακοποιούνται καθημερινά μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον, κάποιες άλλες δέχονται ερωτική επίθεση και μερικές ζουν συμβατικά με έναν άνδρα που δεν τις αγαπά,δεν τις φροντίζει,δεν τις προσέχει.
Τελευταία οφείλω να ομολογήσω πως με προβληματίζει περισσότερο...η υποτίμηση του φύλου μου από εμάς τις ίδιες. Με στεναχωρεί πολύ να βλέπω γύρω μου γυναίκες που δεν ανταποκρίνονται στον ρόλο τους. Δεν είναι διπλωματικές, βρίζουν χειρότερα κι από λιμενεργάτη. Δεν είναι στοργικές, έχουν βάλει στοίχημα με τον εαυτό τους να αντιτάξουν στον ανδρικό εγωισμό τον ..γυναικείο..και να κερδίσουν με διαφορά. Δεν είναι υποχωρητικές, ρισκάρουν για να κερδίσουν ..μοναξιά. Φοβούνται να αγαπήσουν και να στηρίξουν έναν άνδρα, προτιμούν τις εφήμερες σχέσεις. Στην πρώτη δυσκολία το βάζουν στα πόδια,δε συγχωρούν,μνησικακούν και εκδικούνται.
Υπέρμαχοι της σεξουαλικής επανάστασης νιώθουν ποθητές όταν αλλάζουν κρεβάτια γρηγορότερα απ' όσο αλλάζουν οι άνδρες πουκάμισα. Νιώθουν υπερήφανες που κάνουν την πρώτη κίνηση και υφαρπάζουν τον ρόλο του κυνηγού από τον άνδρα και χαμογελούν αυτάρεσκα όταν κυκλοφορούν ημίγυμνες προκαλώντας τα βλέμματα.
Και η ειρωνεία είναι η εξής. Αναρωτιούνται γιατί δεν γνωρίζουν αποδοχή και αγάπη.Γιατί τις βλέπουν μόνο ως σκεύος ηδονής.
Και η οργή μου μεγαλώνει όταν το άλλο φύλο γενικεύει εξαιτίας τους με εκφράσεις τύπου "είστε όλες ίδιες".
Και το παράπονό μου είναι το ακόλουθο. Γιατί μόνες μας εξευτελίζουμε ένα φύλο τόσο ταλαιπωρημένο ανά τους αιώνες; Γιατί η σημερινή ημέρα, που καθιερώθηκε ως ημέρα που τιμά το γυναικείο φύλο και δικαιώνει τους αγώνες του, μεταφράζεται και αντιμετωπίζεται πλέον ως μία ημέρα- πρόφαση και συνάμα ευκαιρία να πουλήσουμε μαγκιά και να διασκεδάσουμε σε κάποιο μπαρ ή στριπτιτζάδικο?
Εμπορευματοποιήσαμε τον Έρωτα, ξεπουλήσαμε τα ιδανικά μας, εξαγοράσαμε την Αγάπη. Ο ευνουχισμός του αντίθετου φύλου συνιστά την κορύφωση του δράματος που συνθέσαμε και σκηνοθετήσαμε οι ίδιες. Μέχρι να κατανοηθεί απ' όλες πως αυτό μόνο αρνητικό αντίκτυπο έχει προς εμάς τις ίδιες, θα ελπίζω τουλάχιστον πως μερικές -σήμερα και κάθε 8 του Μάρτη-αντί να σταθούν απέναντι στο σύντροφό τους και με τουπέ ξεστομίσουν ατάκες του στυλ "είμαι γυναίκα,τόσο το καλύτερο!" ,θα σταθούν δίπλα του και θα ψιθυρίσουν "σ'ευχαριστώ που υπάρχεις και δικαιώνεις τον προορισμό μου.Δίπλα σου νιώθω..Γυναίκα."
Έλενα Φαλίδα
Αν και πρέπει να σου δώσω συγχαρητήρια για τον τρόπο γραφής σου και αν και θα συμφωνήσω πως η σημερινή στάση πλείστων γυναικών είναι απαράδεκτη, πρέπει να διαφωνήσω εν γένει. Δεν είναι μόνο γένους θηλυκού η ευθύνη. Πάντα ευθύνονται και οι δύο πλευρές. Δεν αρκεί μόνο να κρίνουμε τον "επαναστατημένο", αλλά και αυτόν που προκαλεί την "επανάσταση". Δεν λέω πως συμφωνώ με τη γυναικεία συμπεριφορά της πλειονότητας, απλά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και την υποτίμηση και αδιαφορία που η ανδροκρατούμενη κοινωνία δείχνει και έδειχνε πάντα στη γυναίκα. Τέλος, θα προσθέσω ότι αυτό που αναλύεις στο κείμενο σου χρησιμοποιείται πολλές φορές υπέρ των βιαστών. Δεν έχεις σαφώς καμία πρόθεση να οδηγήσεις εκεί το θέμα, αλλά όταν μιλάμε για τα δύο φύλα οφείλω στον εαυτό μου να το αναφέρω. Ό,τι λέμε πρέπει να το διακρίνει μια λεπτότητα, γιατί ο οποιοσδήποτε μπορεί να το διαστρεβλώσει και να το χρησιμοποιήσει διαφορετικά. Θα πω για μία τελευταία φορά, κι ας γίνω κουραστική, ότι το ύφος συγγραφής σου αξίζει συγχαρητήρια. Χρόνια μας πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή