Για την Αραβική Άνοιξη

Πολλά είχα ακούσει και είχα δει, όπως κι εσείς, για τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στη Μέση Ανατολή τα τελευταία 2 περίπου χρόνια. Όλα ξεκίνησαν όταν το καθεστώς του προέδρου Μουμπάρακ στην Αίγυπτο άρχισε να κλυδωνίζεται από….<<επαναστάτες>>. Ταχύτατα η Λιβύη γνώρισε μια ...
δραστικότερη και αποτελεσματικότερη <<επανάσταση>> με αποτέλεσμα ο συνταγματάρχης Καδάφι(κι όχι Καντάφι, όπως συνηθίζαμε να ακούμε) να χάσει την θέση του, μαζί και την ζωή του. Και τώρα το ενδιαφέρον μας μονοπωλεί το καθεστώς του Άσαντ στη Συρία. Πάμε όμως να τι ακριβώς ήταν και είναι αυτά τα καθεστώτα. Πάμε να αφουγκραστούμε τις ιδιομορφίες τους, να ψηλαφήσουμε τα ιδιαίτερα και άγνωστα σε εμάς, χαρακτηριστικά των κοινωνιών τους, να κατανοήσουμε τα μεταξύ μας χάσμα.

Για τον συνταγματάρχη Καδάφι και τα γεγονότα στη Λιβύη έχουμε ακούσει πάρα πολλά. Η προπαγάνδα ενάντια στον ίδιο και τον άσωτο ιό του έδιναν και έπαιρναν. Ποιοι ήταν όμως οι επαναστάτες και από ποιους υποκινήθηκαν; Οι επαναστάτες ήταν κατά κύριο λόγο ισλαμίζιντες Πακιστανοί η οποίοι υποκινήθηκαν από τις ΗΠΑ. <<Επανάσταση>>. Επτά μήνες στη διάρκεια, με ξεκάθαρη επέμβαση της Νατοικής Γαλλίας του Σαρκοζί(μιλάμε για άγριους βομβαρδισμούς) και ο συνταγματάρχης κρατιότανε. Αν δεν είχε λαϊκό έρεισμα εντός ολίγων ημερών θα είχε πέσει. Γιατί να θέλουν οι Αμερικάνοι να ρίξουν τον Καδάφι; Πρώτον διότι ακολουθούσε αδέσμευτη(και άρα αντί αμερικανική) εξωτερική πολιτική, προστατεύοντας την κοσμικότητα στο κρατικό του μόρφωμα και πασχίζοντας να διατηρήσει έναν έστω ιδιόμορφο σοσιαλισμό. Επίσης ο συνταγματάρχης Καδάφι ερχόταν συνεχώς σε επαφή με τους επίσης αδέσμευτους Τζάβεζ της Βενεζουέλας και Κάστρο της Κούβας. Άκρα αντί αμερικανική πολιτική. Προφανώς κάποιοι ενοχλήθηκαν.

Τώρα τι συμβαίνει στην Λιβύη; Η χώρα κινδυνεύει με τριχοτόμηση. Φυλετικός εμφύλιος θερίζει κόσμο και οι <<επαναστάτες>> επιβάλουν την τάξη πιο βάναυσα από τον <<απολυταρχικό ηγέτη>> που καθαίρεσαν! Τι ωραία επανάσταση…

Τι συνέβη στην Αίγυπτο; Κάποιοι αμερικανοσπούδαστοι(δεν ήταν πάνω από 500.000) έκαναν μια αντεπανάσταση κατ’ ουσία μιλώντας για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Χρησιμοποιήθηκαν ουσιαστικά από τις ΗΠΑ για να προκληθούν κοινωνικές εντάσεις και έτσι να μπορέσουν να παρέμβουν στα εσωτερικά της χώρας. Βέβαια υπήρξαν και ισλαμιστικού τύπου ενισχύσεις. Είναι αυτοί οι οποίοι είχαν ακροβολιστεί σε ψηλά κτήρια στην πλατεία Ταχρίρ και άνοιξαν πυρ ενάντια του απλού κόσμου. Ο πρόεδρος Μουμπάρακ δέχτηκε να οδηγηθεί σε δίκη-παρωδία. Οι μάρτυρες που θα τον καταδίκαζαν(οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί του κοσμικού στρατεύματος) μετετράπησαν σε μάρτυρες υπεράσπισης όταν ρωτήθηκαν αν ο πρόεδρος Μουμπάρακ τους έδωσε εντολή να διατάξουν τον στρατό να ανοίξει πυρ ενάντια στον εξεγερμένο λαό. Η απάντηση τους ήταν <<Όχι>>.

Ποιος ήταν όμως ο πρόεδρος Μουμπάρακ; Ήρωας πολέμου. Αρχιπτέραρχος στην τελική έφοδο του Αιγυπτιακού στρατού ενάντια στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Μ. Βρετανίας στο Όρος Σινά. Ρίσκαρε τη ζωή του για την ελευθερία της πατρίδος του, εξολόθρευσε τον εχθρό και χάρισε στον λαό του εθνική ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια. Και να ήταν ήρωας μόνον εκείνου του πολέμου; Ο Μουμπάρακ είναι ήρωας όλων των πολέμων για την ανεξαρτησία της Αιγύπτου από το 1952 και εξής. Και ως ήρωας πολέμων του δόθηκε η θέση του προέδρου της Αιγύπτου.

Για να αποφευχθεί η αιματοχυσία του λαού του έφυγε από την εξουσία, προσφάτως. Την εξουσία την άφησε στον κοσμικό στρατό. Η Αίγυπτος προσφάτως ψήφισε ανάμεσα στις κοσμικές δυνάμεις του στρατού κι σε εκείνες των Ισλαμίζοντων που θέλουν Χαλιφάτο(κατάργηση κάθε εκλογικής διαδικασίας και ανάληψη εξουσίας από έναν). Τι σημαίνει όμως αυτό; Τι σημαίνει ότι την εξουσία θα την πάρουν Ισλαμίζοντες; Σημαίνει Πολιτικό Ισλάμ. Θάνατος στους αλλόθρησκους, νόμιμη τρομοκρατία. Και όλα αυτά γιατί ο Μουμπάρακ δεν ακολουθούσε φιλο-αμερικανική πολιτική. Επειδή δεν ήθελε να είναι υποτελείς σε κανέναν. Τι ωραία επανάσταση κι αυτή…

Βέβαια αξίζει να αναφέρουμε πως τώρα κανένα κανάλι δεν λέει τίποτα για τον εμφύλιο που μαίνεται στην Λιβύη, ούτε βέβαια για την άνοδο των Αδερφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο. Τώρα έχουμε την προπαγάνδα εναντίον του Μπααθινού Κόμματος του Άσαντ. Ο Μπααθισμός είναι κατά κάποιο τρόπο η Συριακή και όχι μόνο Συριακή, έκφανση του Νασερισμού. Του σοσιαλιστικού Νασερισμού. Μα πάλι μιλούμε για σοσιαλισμό και κοσμικότητα και αδέσμευτη πολιτική. Οι αναλογίες είναι ακριβώς οι ίδιες. Η διάρκεια της <<επαναστάσεως>> για την πτώση του <<κακού>> καθεστώτος παρόμοια. Μόνο που το Μπάαθ του Άσαντ έχει την υποστήριξη της Ρωσίας, της Δημοκρατίας της Κίνας και πλέον και του Ιράν το οποίο έστειλε μάλιστα πριν μια εβδομάδα στρατιωτική υποστήριξη για το καθεστώς Άσαντ. Οπότε ίσως και να μην πέσει.

Ποιο είναι το συμπέρασμα όμως απ’ όλα αυτά; Ναι! Δέχομαι την απολυτότητα και τα χίλια στραβά των καθεστώτων αυτών, μα μη ξεχνάτε ότι μιλάμε για Μέση Ανατολή όπου ο αναλφαβητισμός είναι περίπου το 50% σε κάθε χώρα. Πώς ένας αναλφάβητος και θρησκόληπτος λαός μπορεί να προχωρήσει Δημοκρατικά. Η Δημοκρατία θα είναι νόθα. Εδώ στην όχι αναλφάβητη Ελλάδα και η χειραγώγηση δίνει και παίρνει. Το θέμα είναι πως αυτοί οι ηγέτες πέραν της αυστηρότητας και εν μέρει της ανελευθερίας που επέβαλαν εξασφάλιζαν στον λαό κοινωνικές παροχές, υγεία, τροφή, εργασία και παιδεία(οι μεγαλύτεροι σε ηλικία είναι αναλφάβητοι, στα παιδιά ο αναλφαβητισμός είναι αισθητά μειωμένος). Και διατηρούσαν μια εθνική αξιοπρέπεια. Δεν ήταν από την κηδεμονία της ΗΠΑ ή της όποιας άλλης δύναμης. Ήταν καλύτεροι, σίγουρα, από αυτό που ήρθε, ύπουλα και μετά βίας, μετά από αυτούς.

Η Αραβική Άνοιξη λοιπόν έχει έντονα τα στοιχεία του Χειμώνα. Το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο. Ο ιμπεριαλισμός φαίνεται να χτίζει μια ακόμα, πιο καλά θεμελιωμένη αποικιοκρατία στις χώρες αυτές. Και οι λαοί πολύ φοβάμαι ότι δεν θα δουν Άνοιξη ποτέ.


Χρήστος Μαρούλης.