Η κοινωνία των διακρίσεων,μέρος 2ο

Η δημιουργία του Ρατσισμού ως <<τρόπου αντιμετώπισης και απομόνωσης>> του διαφορετικού στην Ευρώπη.

Στη συνέχεια έρχεται η αντίληψη που υπήρχε για τους ανθρώπους άλλου χρώματος και φυλής.Οι άνθρωποι αυτοί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα,αντιμετώπιζαν διάφορες κοινωνικές ανισότητες,ως δούλοι στην αρχαιότητα -ήταν η μοίρα των ηττημένων αλλοεθνών-, (ακόμα και μέχρι τον 18ο αιώνα ίσως και παραπάνω όπου έγιναν οι πρώτες κινητοποιήσεις για...
κατάργηση της δουλείας στην Αμερική.Στην Ελλάδα η δουλεία καταργήθηκε επίσημα μετά την επανάσταση,γεγονός που την καθιστούσε πρωτοπόρα σχετικά σε αυτόν τον τομέα '' Το σύνταγμα του 1822, του 1823 όπως και του 1844[23] όριζαν ότι «εις την ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος. Αργυρώνητος δε παντός γένους και πάσης θρησκείας, άμα πατήσας το Ελληνικό έδαφος, είναι ελεύθερος και από τον δεσπότην αυτού ακαταζήτητος». '' *1 )

Κυρίως όμως αυτή η συγκεκριμένη διάκριση άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά με το πολυθρύλητο έργο του  Ζοζέφ Αρτύρ ντε Γκομπινώ (Joseph Arthur De Gobineau): "Essai sur l' inégalité des races humaines" (Δοκίμιο επί της ανισότητας των ανθρωπίνων φυλών) ,το οποίο και δημοσιεύτηκε το 1853,και αποτελούσε ένα εξαιρετικό άλλοθι υπέρ των αποικιοκρατών.Βρήκε συνεπώς πρόσφορο έδαφος η θεωρία περί ρασιοναλισμού,το πρώτο διαμορφωμένο είδος ρατσισμού στην ιστορία της ανθρωπότητας,αυτή τη φορά χωρίς τα άλλοθι που υπήρχαν στην αρχαιότητα,και τις ειδικές συνθήκες που υπήρχανε μέχρι εκείνο το σημείο.Θερμός υποστηρικτής του παραπάνω ''δόγματος'' κατά τον 20ο αιώνα υπήρξε ο  Βρετανός δημοσιολόγος (πολιτογραφήθηκε Γερμανός το 1916), Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν (Houston Stewart Chamberlain). 

Ο ρατσισμός λοιπόν,κυρίαρχος των μοντέρνων μορφών διακρίσεων στη κοινωνία μας,είναι το δόγμα το οποίο αναγάγει μια συγκεκριμένη ομάδα η φυλή ανώτερη κάποιων άλλων.Το δόγμα αυτό χωρίζεται σε αρκετές υποκατηγορίες,με μια εκ των σημαντικότερων και πιο διαδεδομένων τον περασμένο αιώνα και σήμερα, αυτή του αντισημιτισμού,το μίσος δηλαδή για την Εβραϊκή φυλή.

Ο αντισημιτισμός ως παρακλάδι του ρατσισμού έχει μια παλαιότερη ρίζα συγκριτικά με τον ρατσισμό, που αφορά όχι μόνο συγκεκριμένα την σχέση με τον Εβραίο αλλά και εν γένει τη σχέση με τον ξένο.Άς κάνουμε λοιπόν μια μικρή ιστορική αναδρομή.

Η ιδέα του γκέτο δεν ειναι γερμανική, αλλά ιταλική,και σημαίνει χυτήριο.Το 18ο αιώνα στη Βενετία υπάρχει λοιμός. Λόγω του ότι η Βενετία καλλιεργούσε μια επίγεια εικόνα της αμόλυντης παρθενιάς
της Θεοτόκου,μιας εν γένει αθωότητας δηλαδή,ο λοιμός θεωρήθηκε ότι έχει εισέλθει έξωθεν.Οι ξένοι οι οποίοι ήταν μια σειρά από εθνότητες βρίσκονταν εγκατεστημένοι σε μια συστάδα νησιών όπου  εγκαθιδρύθηκαν μικρά γκέτο. Οι Εβραίοι συγκεκριμένα στο ghetto nuovo, ''ένα εγκαταλειμμένο χυτήριο σε ένα απομονωμένο νησί που το περικύκλωναν δύο ψηλά τείχη των οποίων τα εξωτερικά παράθυρα και οι πόρτες ήταν σφραγισμένα, ενώ φύλακες φρουρούσαν πάνω στις δύο γέφυρές του και περιπολούσαν με βάρκα στα γειτονικά κανάλια''.Υπήρξε λοιπόν η ανάγκη και η πεποίθηση πως οι Εβραίοι -στη συγκεκριμένη περίπτωση- πρέπει συμβολικά να υποτιμηθούν. Τότε φοράγανε σκουλαρίκια μόνο οι Εβραίες γυναίκες γεγονός που αποτελούσε σύμβολο για κάθε Εβραία γυναίκα.Το αποτέλεσμα ήταν ο στιγματισμός όσων γυναικών φορούσαν σκουλαρίκια απλά και μόνο για να αποποιηθούν το ''κακό'' οι ''πατέρες'' της Βενετίας.
Η νοοτροπία του αποδιοπομπαίου τράγου βλέπουμε λοιπόν πως έχει μια μεγάλη παράδοση στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.

O ρατσισμός χρησιμοποιήθηκε έντονα ως η βάση για μια λαϊκιστική μέθοδο εξαγοράς ψήφων,κυρίως από τη δεκαετία του 30' και έπειτα.Έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη γέννηση και ανάπτυξη πολιτικών ιδεολογιών,όπως ο φασισμός,αλλά και ο ναζισμός.Τα επιχειρήματα της ''ανωτερότητας'' έπιαναν τόπο στα αυτιά των μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων,τα οποία αποτέλεσαν την βάση πάνω στην οποία απευθύνονταν τέτοιου είδους ιδεολογίες-δικαιολογίες.

Μετά από τις καταστροφικές συνέπειες και του Β' παγκοσμίου πολέμου,ολοκαυτώματα,γενοκτονίες και αρκετά ακόμα εγκλήματα εις βάρος της ανθρωπότητας και συγκεκριμένων φυλών,έγιναν διάφορες κινήσεις με σκοπό να περιοριστεί ο διαφυλετικός και όχι μόνο ρατσισμός.Φαίνεται όμως ότι η λογική του αποδιοπομπαίου τράγου,ακόμα και σήμερα είναι βαθιά ριζωμένη στο πίσω μέρος του μυαλού μας.

(To be continued..)

Πηγές :

Andrew Heywood : Πολιτικές Ιδεολογίες

Wikipedia, http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8D%CE%BB%CE%B7:%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B1 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1 *1

Βασίλης,Φοιτητής.