Antimatter - Fear Of A Unique Identity [Review]

Η αντιύλη είναι το αντίστροφο της ύλης. Αποτελείται δηλαδή από αντισωματίδια των στοιχείων που αποτελούν την φύση. Η επαφή της ύλης με το alter ego της , δηλαδή με την αντιύλη μπορεί να είναι καταστροφική , ή μήπως όχι; Σίγουρα αυτή την στιγμή ένα τέτοιο 'meeting' θα ήταν καταστροφικό αλλά σύμφωνα με θεωρίες και τα πιστεύω του καθενός χάρη σε αυτήν υπάρχει η ζωή. Δεν είναι κάτι ξένο , απλά είναι το ακριβώς αντίθετο. Είναι σαν να σκάβεις μια τρύπα στο χώμα και με ότι μάζεψες να κάνεις έναν λόφο. Αυτό σημαίνει ότι η ύλη δεν θα υπήρχε χωρίς την αντιύλη. Ο λόφος που φτιάξαμε είναι η ύλη και η τρύπα που δημιουργήσαμε στο έδαφος μαζεύοντας χώμα είναι η αντιύλη. Όταν έχεις φως χάνεις το σκοτάδι αλλά χωρίς το σκοτάδι δεν θα υπήρχε και φως! Ας ονομάσουμε το φως λοιπόν Mick Moss και το σκοτάδι Duncun Patterson. Από την μία έχεις την ζεστή φωνή του Mick Moss και από την άλλη έχεις την πολύ σκοτεινή μουσική του Duncun Patterson. Όταν ο Duncun έφυγε από τους Anathema έψαχνε το alter ego του. Κάπως έτσι η ύλη που την ονομάσαμε Mick Moss συναντήθηκε με την αντιύλη Duncun Patterson και το αποτέλεσμα; Οι Antimatter!



Μπορεί ο Duncun Patterson να μην είναι πια μέλος της μπάντας και να δημιούργησε το ολόδικό του project (alternative 4) αλλά η σκοτεινή μουσική είναι και θα είναι βασικό συστατικό στους δίσκους των Antimatter. Το νέο άλμπουμ των antimatter είναι πιο μελωδικό αλλά δεν λείπουν και τα κλασικά Antimatter στοιχεία. Βασική αλλαγή σε σχέση με προηγούμενες δουλείες είναι ότι λείπουν τα ηλεκτρονικά στοιχεία και είναι πιο μέταλ. Αυτό ήταν έκπληξη! Σπάνια άκουγες distorted ηλεκτρική κιθάρα στους antimatter αλλά που και που άκουγες. Αλλά και διπλό πετάλι στα ντραμς; Ε ναι! Αυτό ήταν έκπληξη. Έχουμε μάθει τους antimatter ως twin band των anathema και έτσι μπορώ να κάνω μια παρατήρηση. Όσο πιο light γίνονται με τον καιρό οι anathema τόσο πιο heave γίνονται οι antimatter! Άρα , ύλη και αντιύλη , το ένα αντιστρόφως ανάλογο του άλλου..εντάξει σταματάω με τις αντιύλες!

Ο Mick Moss σε αυτό το άλμπουμ τώρα είναι ο συνθέτης και όχι απλά η φωνή. Για να είμαι και πιο σωστός , δημιούργησε όλο το fear of a unique identity σχεδον μονος! Μπάσο , κιθάρες , βιολί , πιάνο , ebow , samples , όλα μόνος του! Σχετικά με τα τραγούδια: Το πρώτο τραγούδι είναι το paranova και καταλαβαίνεις με την μία ότι αυτός ο δίσκος θα είναι κάτι διαφορετικό. Το κομμάτι αποκτά μια τρομερή δύναμη μετά από το δεύτερο λεπτό. Παρόμοιο στύλ και το monochrone.Με τρομερά γυναικεία φωνητικά! Το ομώνυμο κομμάτι είναι κλασικό antimatter. Το firewalking είναι το πιο βαρύ του δίσκου και ένα από τα κορυφαία. Στην συνέχεια το ακουστικό Here come the men. Έπειτα το απλό Uniformed & Black το οποίο υπάρχει και ως βιντεοκλίπ. Έπειτα ακούμε το αγαπημένο μου από τον δίσκο. Wide Awake In The Concrete Asylum με ακουστική εισαγωγή και σκέτη δύναμη από την μέση και μετά. Πριν το τέλος ακούμε το πολύ ενδιαφέρον The Parade και τέλος το πολύ όμορφο και ταξιδιάρικο A Place In The Sun.

Θα το χαρακτήριζα ως μελαγχολικό μέταλ. Μοιάζουν όσο ποτέ στους παλιούς (καλούς) Anathema εποχής alternative 4! Για μένα είναι το καλύτερο τους. Αυτή η μπάντα αξίζει σεβασμό και είναι κρίμα που δεν είναι μεγάλη. Από τα καλύτερα της χρονιάς. Καλή Ακρόαση!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 10/10

Άγγελος Μώρος.