Οι εκλογές του Ιουνίου του 2012 στην Αίγυπτο ήταν αποτέλεσμα των ‘’επαναστατικών’’ κινήσεων που είχαν λάβει χώρα την προηγούμενη περίοδο, επί προεδρίας Χόσνι Μουμπάρακ, και που οδήγησαν σε πολιτική αστάθεια την χώρα. Η εκλογική αναμέτρηση διεξήχθη ανάμεσα στον κύριο Σαφίκ, δεξί χέρι του Μουμπάρακ και υψηλόβαθμου προσώπου στο στράτευμα και του ισλαμιστή κυρίου Μόρσι, πρόεδρου της φονταμενταλιστικής-ισλαμιστικής οργάνωσης ‘’Αδερφοί Μουσουλμάνοι’’.
Ο κύριος Μόρσι ήταν αυτός που...κέρδισε την εκλογική αναμέτρηση έχοντας την αμέριστη στήριξη των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα το κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών στήριξε την εκλογική εκστρατεία του κυρίου Μόρσι χορηγώντας της 50 εκατομμύρια δολάρια. Επίσης υπάρχουν σοβαρές υποψίες για νοθεία στις εκλογές πάλι με την ανάμειξη της Αμερικής, πιθανόν μέσα από κάποια μυστική οργάνωση (CIA, FBI) που πίεσαν για την αλλοίωση του αποτελέσματος υπέρ του κυρίου Μόρσι. Αυτό ωστόσο δεν μπορούμε να το εξακριβώσουμε, μπορούμε όμως να σταθούμε καχύποπτα απέναντι στην άποψη για..’’μη περαιτέρω ανάμειξη των ΗΠΑ’’ στα εσωτερικά της χώρας.
Όταν πήρε την εξουσία ο κύριος Μόρσι ευθύς αμέσως ‘’αποκεφάλισε’’ το στράτευμα, καθαιρώντας τους αξιόλογους αξιωματούχους, ήρωες προηγούμενων πολέμων, και τοποθετώντας δικούς του. Αυτό μπορούμε να το ερμηνεύσουμε και ως κίνηση στρατηγικής από τον κύριο Μόρσι για να διατηρήσει την εξουσία.
Μεγάλο ενδιαφέρον όμως προκαλεί το, ίσως γνωστό ήδη σε όλους μας, ‘’διάταγμα των υπερεξουσιών’’ του κυρίου Μόρσι. Για να καταλάβουμε τι ακριβώς επιδιώκει η πολιτική του θα πρέπει να γνωρίζουμε κάποια στοιχειώδη πράγματα για την οργάνωση των Αδερφών Μουσουλμάνων και την ιδεολογία τους, το πολιτικό Ισλάμ. Οι κύριοι αυτοί θεωρούν πως το Ισλάμ, σαν θρησκεία, πρέπει να γίνει νόμος, έννομος τάξη και να μην ξεχωρίζει από το κράτος. Αυτό σημαίνει πως θα έχουμε στο περίπου την αναβίωση του Χαλιφάτου. Λέω στο περίπου διότι για να υπάρξει Χαλίφης πρέπει να να ανακηρυχθεί από το σύνολο της κοινότητας των πιστών, πράμα δύσκολο. Το όραμα λοιπόν του κυρίου Μόρσι είναι να γίνει Χαλίφης, υπέρτατος άρχων και ό,τι πράττει να το πράττει στο όνομα του Ισλάμ και του Θεού(ΑΛΛΑΧ). Ωραία οράματα…..
Αυτό όμως έχει σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνίας της χώρας. Συγκεκριμένα η κατάσταση οδηγεί σε διπολισμό. Από την μία οι ισλαμιστές που θέλουν για Σύνταγμα το Κοράνιο και από την άλλη οι συνασπισμένοι κοσμικοί(κομμουνιστές, αριστεροί, φιλελεύθεροι) οι οποίοι σαφώς και δεν θέλουν ο Νόμος του Ισλάμ(Σαρία) να γίνει νόμος του κράτους και της πολιτείας.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ξέσπασμα νέου κύματος διαμαρτυριών κι εντάσεων οι οποίες προς ώρας υπολογίζονται σε μέγεθος ως τριπλάσιες από εκείνες του καθαίρεσαν τον πρώην πρόεδρο Μουμπάρακ(και βέβαια από τα Μ.Μ.Ε. ούτε λόγος γι’ αυτό). Η κατάσταση θα κλιμακωθεί τους επόμενους μήνες μιας και ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Αιγύπτου γίνεται ολοένα και πιο ορατός. Το μόνο βέβαιο είναι ότι καμιά από τις δυο πλευρές, ισλαμιστές-κοσμικοί, δεν θα κάνουν πίσω και άρα ο διπολισμός και οι ακρότητες είναι σχεδόν δεδομένα.
Η αραβική άνοιξη, λοιπόν, προσωπικά πιστεύω πως ήταν ένας καλομασκαρεμένος αραβικός χειμώνας. Κυβερνήσεις έπεσαν, άλλες ανέβηκαν μα πάνω απ’ όλα ζωές χάθηκαν στον βωμό των συμφερόντων κάποιων δυνάμεων, κάποιων κρατών που οι πολιτικοί τους, τσιράκια της ανελέητης πλουτοκρατίας, που όλα μα όλα τα μεταφράζουν σε αριθμούς και κέρδος…. Ελπίζω η επόμενη επανάσταση, σε όποιο μήκος και πλάτος της γης ξεσπάσει, να φέρει όντως την άνοιξη για τους ανθρώπους.
Χρήστος Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου