Δύσκολο ερώτημα.Πολλές απαντήσεις μπορούν να δωθούν οπότε και πολλές απόψεις μπορούν να ληφθούν σωστές.
Με τον όρο Δημιουργία μπορεί να εννοήσουμε είτε την ενασχόληση με τη ποίηση,τη ζωγραφική,το θέατρο,τη μουσική,το κινηματογράφο κ.α .Εγώ στη προσπάθεια μου να δώσω έναν σαφή και περιεκτικό ορισμό, θα προσθέσω πως,Δημιουργία -και Τέχνη συνάμα- είναι ότι πηγάζει από τη ψυχή του εκάστοτε καλλιτέχνη,συνήθως υπό υλική μορφή,και διεγείρει συναισθήματα και σκέψεις στον δέκτη.
Τι μας ωθεί λοιπόν στη Δημιουργία;Γιατί...
ο άνθρωπος τη χρησιμοποιεί; Πρόκειται για μια δύναμη ξεχωριστή,δώρο δοσμένο στους ανθρώπους για να ξεχωρίζουν από τα άλλα ζώα και να ψυχαγωγούνται με τρόπο ουσιαστικό;
Εγώ νομίζω πώς όχι.Η δημιουργία είναι μια αδυναμία.Αν ήθελα να συνεχίσω το παιχνίδι με τις λέξεις,θα την αποκαλούσα μια εν δυνάμει δύναμη..
Η Δημιουργία είναι το μέσον λοιπόν για την προσέγγιση της Τέχνης,υπό οποιαδήποτε μορφή.Γεννιέται όμως μέσα από την ανάγκη για εξιλέωση,που πηγάζει από τη ψυχή του καλλιτέχνη.Μια αδυναμία η οποία μετουσιώνεται σε δύναμη και σε κατάκτηση.Ένας πόλεμος με την ίδια τη φύση της αδυναμίας και το φόβο.Είναι συνεπώς μια ανάγκη εσωτερική,μια δίοδος έκφρασης του καταπιεσμένου ευατού του εκάστοτε καλλιτέχνη.
Η Τέχνη σαν αποτέλεσμα της Δημιουργίας βαφτίζεται μόνο στο ανόθευτο νερό της ψυχικής κατάθεσης ,της ψυχικής κατάτμησης ενός μέρους του καλλιτέχνη,στη προσπάθεια του να το μοιραστεί με άλλους ανθρώπους και άτομα με παρόμοιες ανησυχίες.Δεν είναι όμως μια ανταπόκριση χωρίς ουσία ούτε και μια κατάθεση μονομερής.Αντίθετα μια συμφωνία με την ίδια την Τέχνη και τις αξίες της.Γιατί η Τέχνη,η πραγματική Δημιουργία,στηρίζεται σε όρους απαράβατους και απαραβίαστους,και αυτοί είναι η πνευματική καθαρότητα και η συναισθηματική αγνότητα.Χωρίς αυτές δεν υφίσταται Δημιουργία,και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί ικανό να μας ωθήσει σε αυτή.
Εν ολίγοις,στη Δημιουργία μας οδηγεί η ταυτότητα της αδυναμίας μας.Η ισχυρότερη ίσως αδυναμία του ανθρώπινου είδους.Ακριβώς όπως και η Αγάπη.(Γι' αυτή θα μιλήσουμε άλλη στιγμή.Ίσως χρειαστούν και ολόκληρα βιβλία για να την προσδιορίσουμε -πάντα εν μέρει-).Ας κρατήσουμε όμως αυτό.Ότι η Δημιουργία,σαν μιαν Αγάπη για τη ζωή,αποτελεί κτήμα ες αεί,υπό τη μορφή των διάφορων ειδών Τέχνης.
Βασίλης.
Με τον όρο Δημιουργία μπορεί να εννοήσουμε είτε την ενασχόληση με τη ποίηση,τη ζωγραφική,το θέατρο,τη μουσική,το κινηματογράφο κ.α .Εγώ στη προσπάθεια μου να δώσω έναν σαφή και περιεκτικό ορισμό, θα προσθέσω πως,Δημιουργία -και Τέχνη συνάμα- είναι ότι πηγάζει από τη ψυχή του εκάστοτε καλλιτέχνη,συνήθως υπό υλική μορφή,και διεγείρει συναισθήματα και σκέψεις στον δέκτη.
Τι μας ωθεί λοιπόν στη Δημιουργία;Γιατί...
ο άνθρωπος τη χρησιμοποιεί; Πρόκειται για μια δύναμη ξεχωριστή,δώρο δοσμένο στους ανθρώπους για να ξεχωρίζουν από τα άλλα ζώα και να ψυχαγωγούνται με τρόπο ουσιαστικό;
Εγώ νομίζω πώς όχι.Η δημιουργία είναι μια αδυναμία.Αν ήθελα να συνεχίσω το παιχνίδι με τις λέξεις,θα την αποκαλούσα μια εν δυνάμει δύναμη..
Η Δημιουργία είναι το μέσον λοιπόν για την προσέγγιση της Τέχνης,υπό οποιαδήποτε μορφή.Γεννιέται όμως μέσα από την ανάγκη για εξιλέωση,που πηγάζει από τη ψυχή του καλλιτέχνη.Μια αδυναμία η οποία μετουσιώνεται σε δύναμη και σε κατάκτηση.Ένας πόλεμος με την ίδια τη φύση της αδυναμίας και το φόβο.Είναι συνεπώς μια ανάγκη εσωτερική,μια δίοδος έκφρασης του καταπιεσμένου ευατού του εκάστοτε καλλιτέχνη.
Η Τέχνη σαν αποτέλεσμα της Δημιουργίας βαφτίζεται μόνο στο ανόθευτο νερό της ψυχικής κατάθεσης ,της ψυχικής κατάτμησης ενός μέρους του καλλιτέχνη,στη προσπάθεια του να το μοιραστεί με άλλους ανθρώπους και άτομα με παρόμοιες ανησυχίες.Δεν είναι όμως μια ανταπόκριση χωρίς ουσία ούτε και μια κατάθεση μονομερής.Αντίθετα μια συμφωνία με την ίδια την Τέχνη και τις αξίες της.Γιατί η Τέχνη,η πραγματική Δημιουργία,στηρίζεται σε όρους απαράβατους και απαραβίαστους,και αυτοί είναι η πνευματική καθαρότητα και η συναισθηματική αγνότητα.Χωρίς αυτές δεν υφίσταται Δημιουργία,και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί ικανό να μας ωθήσει σε αυτή.
Εν ολίγοις,στη Δημιουργία μας οδηγεί η ταυτότητα της αδυναμίας μας.Η ισχυρότερη ίσως αδυναμία του ανθρώπινου είδους.Ακριβώς όπως και η Αγάπη.(Γι' αυτή θα μιλήσουμε άλλη στιγμή.Ίσως χρειαστούν και ολόκληρα βιβλία για να την προσδιορίσουμε -πάντα εν μέρει-).Ας κρατήσουμε όμως αυτό.Ότι η Δημιουργία,σαν μιαν Αγάπη για τη ζωή,αποτελεί κτήμα ες αεί,υπό τη μορφή των διάφορων ειδών Τέχνης.
Βασίλης.
Τεχνη ειναι απλα οτι ομορφαινει τη ζωη,και διημιουρια ειναι η αναγκη για ομορφια
ΑπάντησηΔιαγραφή