Μετά και το τελευταίο "χτύπημα" στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου είναι μια ευκαιρία να συγκεντρώσουμε-αναλύσουμε πιο ολοκληρωμένα την δράση του ΔΝΤ στις εκάστοτε χώρες στις οποίες κλήθηκε να επέμβει.Πριν γίνει όμως αυτό ας υπογραμμίσουμε τον ρόλο του ΔΝΤ,όπως τουλάχιστον πραγματεύεται από τους ίδιους.
Κύριος στόχος του εν λόγω οργανισμού λοιπόν είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Για τον σκοπό αυτό προωθούνται συγκεκριμένα μέτρα,μεταξύ των οποίων είναι η επιβολή ορισμένων περιοριστικών μέτρων για την ενιαία διαδικασία ομαλής προσαρμογής του κάθε κράτους μέλους στις συναλλαγματικές ισοτιμίες και διαβουλεύσεις σε διεθνές επίπεδο όταν υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στα συναλλαγματικά πρακτικά.Όπως γίνεται αντιληπτό,το ΔΝΤ προσφέρει ουσιαστικά τεχνική και οικονομική βοήθεια σε όσες χώρες βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση θέτοντας ως προϋπόθεση την εφαρμογή ορισμένων μεταρρυθμίσεων.
Η πραγματικότητα όμως είναι λίγο διαφορετική.Ξεκινώντας από την Αργεντινή παρατηρείται μια πάγια τακτική που ακολουθείται σε όλες τις χώρες που επεμβαίνει το ΔΝΤ.Αρχικά , δόθηκε δάνειο 12 δις δολαρίων στα μέσα του 2000 με τριμηνιαίες δόσεις των 1,3 δις.Κατά το 3ο τρίμηνο το ΔΝΤ έστειλε μια αποστολή για να δει αν έχει πετύχει η τότε κυβέρνηση τους στόχους που είχαν τεθεί.Όμως εν συνεχεία άρχισαν να παρατηρούν τους στόχους για το 4ο τρίμηνο στο οποίο η Αργεντινή αδυνατούσε να ανταποκριθεί πλήρως.Αποφασίστηκε λοιπόν η ξαφνική ακύρωση της επόμενης εκταμίευσης , αφήνοντας στην Αργεντινή ως μοναδική επιλογή την στάση πληρωμών και φτάνοντας στην χρεοκοπία.
Μάλιστα όπως δηλώνει ο Ντομινγο Καβαλο ο οποίος διατέλεσε εκείνη την εποχή υπουργός οικονομικών ,"εκείνο τον καιρό κυριαρχούσε η θεωρία της ηθικής του κινδύνου, δηλαδή όταν μια χώρα είναι χρεωμένη και υπάρχουν τράπεζες και κάτοχοι ομολόγων που έχουν δανείσει αυτή τη χώρα, είναι καλύτερα η χώρα να φτάσει στη χρεοκοπία, γιατί έτσι αυτή η χώρα θα υποστεί τις συνέπειες αλλά και οι πιστωτές επίσης θα υποστούν τις συνέπειες, κι αυτό θα αποτελέσει ένα μάθημα για το μέλλον για να μην ξαναχρεωθεί αυτή η χώρα και οι πιστωτές να μην ξαναδανείσουν μια χώρα που θα βρίσκεται κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες".
Πριν την χρεοκοπία της Αργεντίνης όμως,προηγήθηκε πλήρες ξεπούλημα της εθνικής κληρονομιάς της χώρας και ιδίως του πετρελαίου,όπως παραδέχεται ο γνωστός οικονομολόγος και πρέσβης της Αργεντινής στη Γαλλία Άλδο Φέρρερ"Η Αργεντινή ήταν η μόνη χώρα που πούλησε την εθνική της εταιρία πετρελαίου. Πουλήθηκαν τα πάντα! Το τηλέφωνο, οι τηλεπικοινωνίες και τόσα άλλα πουλήθηκαν. Μ’ αυτά πλήρωσαν το χρέος, αλλά το χρέος συνέχισε ν’ αυξάνεται. Έτσι λοιπόν, στο τέλος της περιόδου, αφού είχε πουληθεί η εθνική κληρονομιά, ήμασταν χειρότερα κι απ’ την αρχή. Ήταν μια χείριστη πολιτική!"
Κατά το 2006 ξεκίνησαν τα πρώτα σημάδια της επερχόμενης οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη η οποία κορυφώθηκε το 2008-2009.Εκείνη την εποχή το έλλειμμα της Ρουμανίας ήταν στο 7.4% και η κυβέρνηση υπολόγισε πως προς το τέλος του 2011 θα αγγίξει το 12% , οπότε απευθύνθηκε στο ΔΝΤ για ένα επείγον πακέτο βοηθείας 20 δις στο σύνολο.Ωστόσο τα αυστηρά μέτρα λιτότητας οδήγησαν τον λαό στους δρόμους και την κατάρρευση δύο κυβερνήσεων σε διάστημα δύο μηνών! Η νέα κυβέρνηση του κ.Πόντα διαπραγματεύθηκε τους όρους των μεταρρυθμίσεων με το ΔΝΤ και κατάφερε να αυξήσει τους μισθούς κατά 8% ύστερα από την τεράστια μείωση της τάξεως του 25% που είχαν δεχθεί με τα προηγούμενα μέτρα.
Η αποφασιστική κυβέρνηση του κ.Πόντα έχει πετύχει μείωση του ελλείμματος στο 7% με ταυτόχρονη αναμενόμενη ανάπτυξη έως 5% την επόμενη 5ετία.Αξίζει να λεχθεί πως κατά την διάρκεια της εφαρμογής των μέτρων του ΔΝΤ τα συστήματα υγείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κατέρρευσαν με αποτέλεσμα την δραματική αύξηση της θνησιμότητας από νόσους όπως η φυματίωση,η στεφανιαία νόσος κ.α.
Ένα χρόνο από την είσοδο του ΔΝΤ στην Ρουμανία,ξεκίνησε ο "γολγοθάς" της Ελλάδας που κρατάει μέχρι και σήμερα.Το 2009-2010 το ΔΝΤ εισήλθε στα ελληνικά εδάφη λόγω της δραματικής αύξησης του ελλείμματος και της αδυναμίας του ευάλωτου χρηματοπιστωτικού τραπεζικού συστήματος.Η συνέχεια είναι γνωστή.Υπογραφή δυο μνημονίων,δραματικές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, εξαναγκασμένες αποκρατικοποιήσεις και συνεχείς εφορμήσεις της Τρόικας στην Αθήνα.Η Ελλάδα αποτέλεσε ίσως το μεγαλύτερο πείραμα για το ΔΝΤ μετά την Αργεντινή λόγω των μεγάλων ποσών στα οποία ήταν χρεωμένη η χώρα.Βέβαια όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων το έλλειμμα της Ελλάδας το 2009 ήταν ανησυχητικό,αλλά πολύ μικρότερο απ'ό,τι γνώρισε ο ελληνικός λαός.
Σύμφωνα με πρώην οικονομολόγο-στέλεχος του ΔΝΤ το «Ταμείο» χρησιμοποιούσε τις στατιστικές ως «φονικά όπλα», για την αποσταθεροποίηση πολλών χωρών.Μεταξύ αλλών δηλώνει πως το Ταμείο είχε «παραποιήσει» τόσο το χρέος, όσο και τα ελλείμματα, ενώ είχε «διογκώσει» τα στοιχεία για το εργατικό κόστος μίας συγκεκριμένης χώρας, έτσι ώστε η παραγωγικότητα της να φαίνεται πολύ χαμηλή , με στόχο τη χρεοκοπία και τη λεηλασία της, από τις πολυεθνικές-εντολείς του.Γυρνώντας στο παράδειγμα της Αργεντινής παρατηρούμε μεγάλες ομοιότητες καθώς και η Ελλάδα πλέον έχει λιγοστά πράγματα υπό την κατοχή της.
Προσπερνώντας τις Πορτογαλία Ιρλανδία των οποίων τα γεγονότα είναι πανομοιότυπα με αυτά της Ελλάδας καταλήγουμε στην Κύπρο.Το χειμώνα του 2012,η Κύπρος εισήλθε με τη σειρά της στο ΔΝΤ ώστε να αποφύγει την χρεοκοπία , παρά τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που ανευρέθηκαν και θα είχαν αποφέρει μεγάλα δημόσια έσοδα.Ακολούθησε μείωση μισθών, περικοπές δώρων , κούρεμα ομολόγων όπως άλλωστε και σε κάθε άλλη περίπτωση.Η μεγάλη διαφορά εδώ είναι το πρόσφατο νομοσχέδιο για το κούρεμα των καταθέσεων το οποίο ευτυχώς καταψηφίσθηκε σε πρώτη φάση από την κυπριακή βουλή.Το ΔΝΤ υπό την σκιά της χρεοκοπίας της Κύπρου ίσως θέλησε να αποκομίσει όσο πιο γρήγορα ό,τι προλαβαίνει για να μείνουν ικανοποιημένοι οι πιστωτές και οι πολυεθνικές.Η κίνηση αυτή εξέθεσε σε μεγάλο βαθμό τις προθέσεις της Τρόικας ακόμα και στα μάτια των πιο δύσπιστων.
Όπου εφόρμησε το Ταμείο υπήρξε αύξηση της ανεργίας, της εγκληματικότητας και της θνησιμότητας όλα φυσικά επακόλουθα των εξοντωτικών οικονομικών μέτρων που οδηγούν στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των χωρών.Είναι προφανές πως το ΔΝΤ λειτουργεί ως "εργαλείο" στα χέρια των πιστωτών , δεσμεύοντας εθνικές περιουσίες και σκλαβώνοντας ολόκληρους λαούς προς όφελος τρίτων.Ίσως τελικά, πριν κάποια άλλη κυβέρνηση χώρας προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να κοιτάξει τα γεγονότα και να αναρωτηθεί αν τα μειονεκτήματα ενδεχόμενης χρεοκοπίας θα ήταν όντως πιο καταστροφικά απ'ότι μία μνημονιακή πολιτική..
Θάνος Σ.
Φοιτητής στο Τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής,Πανεπιστημίου Πειραιώς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου