Ιδεολογικός άξονας(εξέλιξη)-Διεκδικήσεις στην Αραβία
Ενδιαφέρον έχει να εξετάσουμε ποιος ήταν ο ιδεολογικός άξονας-και πως αυτός εξελίχτηκε- γύρω από τον οποίο κινήθηκε το κρατικό μόρφωμα της Τουρκίας έτσι ώστε να εδραιώσει τη πρωτοκαθεδρία του στην ανατολική Μεσόγειο.
Αρχικά ο...
Πανοθωμανισμός(μιας και μιλάμε για Οθωμανική αυτοκρατορία) ο οποίος δεν έκανε φυλετικές διακρίσεις (η φυλή-εθνικότητα δεν είναι συμφέρουσα ως επικρατέστερη έννοια όταν υφίσταται μια πολυπολιτισμική και πολυμορφική, απέραντη αυτοκρατορία). Ο Πανοθωμανισμός πρόβαλε το συμφέρον-ευημερία της αυτοκρατορίας το οποίο θα επερχόταν με την πλήρη υποταγή στον Σουλτάνο. Παρόλο αυτά δεχόταν την πολυσήμαντη ταυτότητα του Οθωμανού πολίτη, δηλαδή Οθωμανός πολίτης μπορούσε να είναι και ο Χριστιανός που μιλάει ελληνικά, έτσι ώστε να ποδοπατηθούν τα διαφοροποιητικά στοιχεία μεταξύ του λαού, να υπάρξει μάζα με έναν στόχο(ανάπτυξη-ευημερία Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και να μην υπάρξουν αποσχιστικές τάσεις. Ευτυχώς υπήρξαν αρκετές.
Μετά στον ιδεολογικό πυρήνα του νεοσύστατου τουρκικού κράτους μπήκε η μυθολογία. Ο Κεμάλ Ατατούρκ επιδίωξε να ξεριζώσει από τους Τούρκους το οθωμανικό παρελθόν, την οθωμανική συνείδηση και ιστορία πλάθοντας μύθους για την προέλευση του δικού τους <<ανώτερου φύλου>> (που επί οθωμανικής κυριαρχίας το υποτιμούσε η κρατική μηχανή και του προσέδιδε δευτερεύον ρόλο). Τώρα πια έχουμε την διαμόρφωση της μονοσήμαντης τουρκικής ταυτότητας. Ο Τούρκος πολίτης δεν είναι εργάτης, δάσκαλος, γιατρός, αγρότης-όχι ταξική συνείδηση(τζιζ)-. Ο γυναικείος ρόλος αναβαθμίζεται, η γυναίκες θρέφουν και παιδεύουν τα παιδιά του έθνους όποτε χρειάζεται να λάβουν κάποια μόρφωση για την μείωση της θνησιμότητας των βρεφών, επίσης σύμφωνα με τον ελβετικό αστικό κώδικα που παίρνει αυτούσιο ο Κεμάλ η γυναίκα προστατεύεται από την ενδοοικογενειακή βία. Επίσης ο ρόλος της θρησκείας υποβαθμίζεται, τουλάχιστον όσον αφορά της μαγγανείες που γιατρεύουν κόσμο. Και κάπως έτσι έχουμε την ιδέα του Παντουρανισμού ή Παντουρκισμού. Το παν είναι το έθνος, η διαπαιδαγώγηση των παιδιών με τρόπο τέτοιο ώστε να γίνουν υπέρμαχοι της πατρίδος και του εθνικού συμφέροντος(ωμός επεκτατισμός), ταξική συνείδηση μηδέν και, το μόνο καλό είναι η περιορισμένη αναβάθμιση της γυναίκας.
Η νόθα αντιγραφή των δυτικών προτύπων, ο εθνικισμός, η ενδυνάμωση του στρατεύματος, η αστική τάξη(εκδυτικισμός και άρα φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και άρα αστική τάξη) και ο ταξική συνείδηση που κάποια στιγμή θα μπορέσει να εισχωρήσει θα προκαλέσουν μια σειρά πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας, αρκετά πραξικοπήματα και επικίνδυνη εξωτερική πολιτική.
Ποιες είναι όμως σήμερα οι προσδοκίες και οι φιλοδοξίες του κρατικού αυτού μορφώματος; Προς ώρας μαζί με την Ελλάδα κρατάνε τον Ελλήσποντο υπό ΝΑΤΟική επιρροή. Όμως με τις κλιματικές αλλαγές και το λιώσιμο των πάγων πιθανόν σε λίγα χρόνια η Ρωσία να μπορεί να κάνει εμπόριο από την βόρειο θάλασσα, οπότε η θέση Ελλάδος-Τουρκίας αχρηστεύεται. Η τουρκική λοιπόν πολιτική στρέφεται προς την Αραβία. Τώρα στην Τουρκία έχουμε στροφή προς το παραμελημένο Ισλάμ. Η Τουρκία επιδιώκει να λάβει την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στις αραβικές χώρες(ενώ η ίδια δεν είναι αραβική) προβάλλοντας ως ενοποιητικό στοιχείο το Ισλάμ. Επίσης τα τελευταία χρόνια έχουμε δυο ενδιαφέροντα θερμά επεισόδια που ισχυροποιούν την παραπάνω άποψη. Η χώρα που είναι πιο μισητή στους Άραβες είναι το Ισραήλ.
Ψευτοτσαμπουκαλέματα λοιπόν από την Τουρκία που κράτη σοβαρά δεν τα ανέχονται. Και η Τουρκία θα επιμείνει με τέτοιες κινήσεις να λάβει την πρωτοκαθεδρία στην Αραβία μέσω του Ισλάμ, και αναρωτιέμαι γιατί η Σαουδική Αραβία που κατέχει το 33% του αποθέματος των πετρελαίων η Αίγυπτος η οποία έχει έναν από τους 10 καλύτερους στρατούς στον κόσμο, η Συρία η οποία έχει την στήριξη της Κομμουνιστική(τρόπος του λέγειν) και πολύ ισχυρής Κίνας και Ρωσίας να αφήσουν μια τέτοια πρωτοκαθεδρία σε μια χώρα που δεν είναι αραβική;
Χρήστος Μ. Φοιτητής Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών
Ενδιαφέρον έχει να εξετάσουμε ποιος ήταν ο ιδεολογικός άξονας-και πως αυτός εξελίχτηκε- γύρω από τον οποίο κινήθηκε το κρατικό μόρφωμα της Τουρκίας έτσι ώστε να εδραιώσει τη πρωτοκαθεδρία του στην ανατολική Μεσόγειο.
Αρχικά ο...
Πανοθωμανισμός(μιας και μιλάμε για Οθωμανική αυτοκρατορία) ο οποίος δεν έκανε φυλετικές διακρίσεις (η φυλή-εθνικότητα δεν είναι συμφέρουσα ως επικρατέστερη έννοια όταν υφίσταται μια πολυπολιτισμική και πολυμορφική, απέραντη αυτοκρατορία). Ο Πανοθωμανισμός πρόβαλε το συμφέρον-ευημερία της αυτοκρατορίας το οποίο θα επερχόταν με την πλήρη υποταγή στον Σουλτάνο. Παρόλο αυτά δεχόταν την πολυσήμαντη ταυτότητα του Οθωμανού πολίτη, δηλαδή Οθωμανός πολίτης μπορούσε να είναι και ο Χριστιανός που μιλάει ελληνικά, έτσι ώστε να ποδοπατηθούν τα διαφοροποιητικά στοιχεία μεταξύ του λαού, να υπάρξει μάζα με έναν στόχο(ανάπτυξη-ευημερία Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και να μην υπάρξουν αποσχιστικές τάσεις. Ευτυχώς υπήρξαν αρκετές.
Μετά στον ιδεολογικό πυρήνα του νεοσύστατου τουρκικού κράτους μπήκε η μυθολογία. Ο Κεμάλ Ατατούρκ επιδίωξε να ξεριζώσει από τους Τούρκους το οθωμανικό παρελθόν, την οθωμανική συνείδηση και ιστορία πλάθοντας μύθους για την προέλευση του δικού τους <<ανώτερου φύλου>> (που επί οθωμανικής κυριαρχίας το υποτιμούσε η κρατική μηχανή και του προσέδιδε δευτερεύον ρόλο). Τώρα πια έχουμε την διαμόρφωση της μονοσήμαντης τουρκικής ταυτότητας. Ο Τούρκος πολίτης δεν είναι εργάτης, δάσκαλος, γιατρός, αγρότης-όχι ταξική συνείδηση(τζιζ)-. Ο γυναικείος ρόλος αναβαθμίζεται, η γυναίκες θρέφουν και παιδεύουν τα παιδιά του έθνους όποτε χρειάζεται να λάβουν κάποια μόρφωση για την μείωση της θνησιμότητας των βρεφών, επίσης σύμφωνα με τον ελβετικό αστικό κώδικα που παίρνει αυτούσιο ο Κεμάλ η γυναίκα προστατεύεται από την ενδοοικογενειακή βία. Επίσης ο ρόλος της θρησκείας υποβαθμίζεται, τουλάχιστον όσον αφορά της μαγγανείες που γιατρεύουν κόσμο. Και κάπως έτσι έχουμε την ιδέα του Παντουρανισμού ή Παντουρκισμού. Το παν είναι το έθνος, η διαπαιδαγώγηση των παιδιών με τρόπο τέτοιο ώστε να γίνουν υπέρμαχοι της πατρίδος και του εθνικού συμφέροντος(ωμός επεκτατισμός), ταξική συνείδηση μηδέν και, το μόνο καλό είναι η περιορισμένη αναβάθμιση της γυναίκας.
Η νόθα αντιγραφή των δυτικών προτύπων, ο εθνικισμός, η ενδυνάμωση του στρατεύματος, η αστική τάξη(εκδυτικισμός και άρα φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και άρα αστική τάξη) και ο ταξική συνείδηση που κάποια στιγμή θα μπορέσει να εισχωρήσει θα προκαλέσουν μια σειρά πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας, αρκετά πραξικοπήματα και επικίνδυνη εξωτερική πολιτική.
Ποιες είναι όμως σήμερα οι προσδοκίες και οι φιλοδοξίες του κρατικού αυτού μορφώματος; Προς ώρας μαζί με την Ελλάδα κρατάνε τον Ελλήσποντο υπό ΝΑΤΟική επιρροή. Όμως με τις κλιματικές αλλαγές και το λιώσιμο των πάγων πιθανόν σε λίγα χρόνια η Ρωσία να μπορεί να κάνει εμπόριο από την βόρειο θάλασσα, οπότε η θέση Ελλάδος-Τουρκίας αχρηστεύεται. Η τουρκική λοιπόν πολιτική στρέφεται προς την Αραβία. Τώρα στην Τουρκία έχουμε στροφή προς το παραμελημένο Ισλάμ. Η Τουρκία επιδιώκει να λάβει την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στις αραβικές χώρες(ενώ η ίδια δεν είναι αραβική) προβάλλοντας ως ενοποιητικό στοιχείο το Ισλάμ. Επίσης τα τελευταία χρόνια έχουμε δυο ενδιαφέροντα θερμά επεισόδια που ισχυροποιούν την παραπάνω άποψη. Η χώρα που είναι πιο μισητή στους Άραβες είναι το Ισραήλ.
Η Τουρκία λοιπόν πήγε να υποστηρίξει με ανθρωπιστική βοήθεια την Γάζα όταν το Ισραήλ την είχε πάλι αποκλείσει. Λες και η βοήθεια της Αιγύπτου δεν αρκούσε, όμως έτσι θα έμπαινε στα μάτια του Ισραήλ. Το αστείο είναι ότι το τουρκικό πλοίο πέρασε τα σύνορα του Ισραήλ χωρίς άδεια και χωρίς να δώσει σχέδιο πλεύσης και τότε οι Ισραηλινοί το συλλάβανε, το πακετάρανε και το στείλανε πίσω στον κύριο Ερντογάν(έτσι κάνουν τα σοβαρά κράτη όταν κάποιος εισβάλει στα σύνορά του). Το θερμό επεισόδιο έκλεισε με τις απειλές του κύριου Νταβούταγλου(υπουργός εξωτετικού Τουρκίας) και κύριου Ερντογάν αλλά…. Όλο λόγια. Το δεύτερο συμβάν είναι αυτό με την Συρία η οποία κατέρριψε τουρκικό μαχητικό όταν μπήκε με το έτσι θέλω στα σύνορα της Συρίας.
Ψευτοτσαμπουκαλέματα λοιπόν από την Τουρκία που κράτη σοβαρά δεν τα ανέχονται. Και η Τουρκία θα επιμείνει με τέτοιες κινήσεις να λάβει την πρωτοκαθεδρία στην Αραβία μέσω του Ισλάμ, και αναρωτιέμαι γιατί η Σαουδική Αραβία που κατέχει το 33% του αποθέματος των πετρελαίων η Αίγυπτος η οποία έχει έναν από τους 10 καλύτερους στρατούς στον κόσμο, η Συρία η οποία έχει την στήριξη της Κομμουνιστική(τρόπος του λέγειν) και πολύ ισχυρής Κίνας και Ρωσίας να αφήσουν μια τέτοια πρωτοκαθεδρία σε μια χώρα που δεν είναι αραβική;
Χρήστος Μ. Φοιτητής Τουρκικών και Ασιατικών Σπουδών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου