Ξημέρωσε πρωταπριλιά και ξύπνησα κεφάτος γιατί ήξερα πως θα πέσει γέλιο εκείνη τη μέρα (άλλο που δεν έκανα ούτε μια φάρσα, δε πείραζει όμως. Υγεία) Αφού ήπια τον καφέ μου ακούγοντας λίγη μουσική είπα να μπω στο facebook να τσεκάρω αν έχω τίποτα σημαντικό.
Με το που μπαίνω βλέπω την αρχική μου γεμάτη από κουλτουριάρικα status του τύπου "χρόνια πολλά στους ψεύτες, στους δήθεν" και άλλες τέτοιες παπαριές. Το κορυφαίο ήταν πως ότι είδα ήταν από παιδια 14 μέχρι 19, με σκοπό να θήξουν τον/την πρώην ή πολύ απλά να το παίξουν υπεράνω. Έτσι μώρη νεολαία, δείξε κι άλλο πόσο για το πούτσο είσαι. Να χρησημοποιείς μιά ημέρα που έχει καθιερωθεί ως η μέρα που μπορεί ο κόσμος να χαβαλεδιάσει ελεύθερα για να δείξεις την ωριμότητα σου και την κουλτούρα σου, την ανωτερότητα σου από τους άλλους. Τώρα πολλοί θα πούν "γιατί τις άλλες μέρες δε μπορείς να κάνεις πλάκες;" Όποτε γουστάρω κάνω, αλλά σε μια τέτοια μέρα όλοι κάνουν σε όλους. Και guess what, ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΑΠΕΙΡΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ! Να έχω τα μάτια μου 14 για να μην μου την φέρει κανείς. Κι άμα μου τη φέρει, σκάμε στα γέλια όλοι μάζι.
Εκείνη την ημέρα θυμήθηκα πως σε κάθε γιορτή τα ίδια γίνονται. Χριστούγεννα και Άγιος Βαλεντίνος φυσικά έχουν την πρώτη θέση, αλλά σε κάθε γιορτή στην κυριολεξία γίνονται τα ίδια. Όλοι οι κουλτουριάρηδες θα γράψουν στα Social Medias την απέχθειά τους για τις "εμπορικές γιορτές" θα πουν με τις παρέες τους για τους "ανόητους που τσιμπάνε από την TV και ψωνίζουν οτι βρουν" Εν μέρει δεν διαφωνώ. Όντως σε αρκετές γιορτές ο υπερκαταναλωτισμός πάει σύννεφο και την ίδια ώρα που έμεις τρώμε τον άμπακα, δίνουμε και παίρνουμε δώρα με το τσουβάλι, κάποιος κάπου στην αθήνα δεν έχει ουτε μπουκιά να βάλει στο στόμα του. Αλλά δεν άκουσα πότε κανέναν να προβλιματίζεται γι'αυτό. Ίσα ίσα, όποτε το αναφέρω θα άκουσω καμια μαλακία του τύπου "να είσαι ευγνώμων για όσα έχεις" Ρε κωλόζωο του κερατά σου φαίνομαι να είμαι εγώ ο αχάριστος; Τέλος πάντων.
Και ήρθε η ώρα για την σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Το παντώς τύπου πρήξιμο για τις ονομαστικές γιορτές. "Αχ έχω την γιορτή μου, πες μου χρόνια πολλά/με ξέχασες στην γιορτή μου/πωπω μου πήραν κατι δώρα στην γιορτή μου/θα σας βγάλω έξω σήμερα γιατί έχω την γιορτή μου" Δώρα + έξοδος για να το γιορτάσεις = ΥΠΕΡΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ. Τα ίδια άτομα που λένε μαλακίες για τις γιορτές είναι τα ίδια που πράττουν οτι κράζουν. Μπραβο ρε κουλτουριάρη νέε, μπράβο. Τι σου κάνει η πόζα ρε παιδί μου, καταστρέφει κόσμο, δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό. Γιατί τόση ψηλομυτιά για το τίποτα; Γιατί τόση πόζα; Δίνει κοινωνικό κύρος και καλά;
Τέτοιο κύρος να το βράσω..!! Ή είσαι κόντρα στις γιορτές ή δεν είσαι. Όποτε θες να πουλήσεις μούρη στην γκόμενα μαλάκα, ανοίγεις το ρημάδι σου και πετάς 2 κίλα βατράχια άλλα όταν σε συμφέρει γίνεσαι το καλύτερο παιδάκι του κόσμου. Αφού φαίνεσαι, καλοπερνάς, δεν χρείαζεται το κράξιμο. Και για να λέμε (μη μουσικές) αλήθειες ευτυχώς που υπάρχουν ορισμένες γιορτές, να ξεκουραστουν τα παιδιά απο τα μαθήματα, οι εργαζόμενοι απο τις δουλειές τους και να βρούμε λίγο χρόνο για τους συγγενείς και φίλους που δεν βλέπουμε συχνά λόγω φορτισμένης καθημερινότητας. Κάθε τι έχει τα ύπερ και τα κατά του. Η μανιακή αναφορά των κάτα απλά καταντάει βαρετή, ειδικά όταν είναι από ανεγκέφαλους ανθρώπους. Καλό Πάσχα εύχομαι σε όλους, καλές μάσες και καλά να περάσετε με το συγγενολόι. Λίγη καλοπέραση δεν βλάπτει σε τέτοιες μαύρες μέρες που διανύουμε.
Υ.Γ. Δευτέρα είναι το live των Wings in Motion στο An Club. Όσοι γουστάρετε ελάτε να τα σπάσουμε υπο τις μελωδίες των WiM και των άλλων μπαντών.
Ardino Αρης Selimaj - Register of Guitar Tutors/London College of Music
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου